Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/1540 Esas 2019/4571 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1540
Karar No: 2019/4571
Karar Tarihi: 28.02.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/1540 Esas 2019/4571 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Bu mahkeme kararı, alacak davalarını konu almaktadır. Kararın ana konusu, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesi ve temyiz talebinin reddedilmesidir. Dosyaya göre, davalı tarafından süresinde temyiz başvurusunda bulunulduğu anlaşılmıştır ancak karara konu edilen miktar, temyiz kesinlik sınırı kapsamında kalmaktadır. Bu nedenle, mahkeme temyiz talebinin reddine karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi: Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar bu kanunun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmaya devam edilir.
- 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi: Temyiz sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır.
- 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 432. maddesi: Temyiz sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.

22. Hukuk Dairesi 2019/1540 E. , 2019/4571 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sının kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre; davalı tarafından süresinde temyiz başvurusunda bulunulduğu anlaşıldığından, süre aşımı sebebi ile temyiz talebinin reddine karar verilmesi hatalı ise de; hüküm altına alman ve temyize konu edilen miktarın toplamı 2.182,20 TL olup karar tarihi itibari ile 2.590,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.02.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.