MAHKEMESİ :Manisa 1. Aile Mahkemesi
TARİHİ :24.12.2013
NUMARASI :Esas no:2012/565 Karar no:2013/899

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davalı-davacı (kadın) tarafından; davacı-davalı kocanın boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, manevi tazminat ve nafaka talebinin reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece taraflar eşit derecede kusurlu kabul edilerek boşanma kararı verilmiş ise de; yapılan soruşturma ve toplanan delillerden; davalı-davacı kadına yüklenen "güven sarsıcı davranışlarda bulunmak" şeklindeki kusurun tanık beyanlarının kapsamı nazara alındığında ispatlandığının kabulü mümkün değildir. Mahkemece davalı-davacı kadına yüklenen ve gerçekleşen eşine fiziksel şiddet uygulamak ve müşterek hanede köpek beslemek şeklindeki diğer kusurlu davranışları karşısında; eşine bir çok kez fiziksel şiddet uygulayan, hakaret ve tehdit eden, ilgisiz davranan, aşağılayan ve birlik görevlerini yerine getirmeyen davacı-davalı kocanın, evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda, eşine oranla daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu aşamadan sonra taraflar arasındaki evlilik birliğinin devamında korunmaya değer bir yararın bulunmadığı ve davalı-davacı kadının boşanmaya karşı çıkmadığı da açık olduğuna göre, davacı-davalı kocanın boşanma davası yönünden, Türk Medeni Kanununun 166/2. maddesi koşulları gerçekleşmiş olup, davacı-davalı kocanın boşanma davasının kabulü sonucu itibarıyla doğrudur. Açıklanan nedenlerle davalı-davacı kadının bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile boşanmaya ilişkin hükmün gerekçesi değiştirilmek suretiyle onanmasına karar verilmesi gerekmiş ve davalı-davacı kadının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Türk Medeni Kanununun 174/2 maddesi, boşanmaya sebebiyet vermiş olan olaylar yüzünden kişilik hakları saldırıya uğrayan tarafın, kusurlu olandan manevi tazminat isteyebileceğini öngörmüştür. Toplanan delillerden evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına sebep olan olaylarda tazminat isteyen davalı-davacı kadının ağır ya da eşit kusurlu olmadığı, bu olayların kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği anlaşılmaktadır. O halde mahkemece, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, tazminata esas olan fiilin ağırlığı ile hakkaniyet kuralları (TMK. md.4 TBK. md. 50, 51, 52, 58) dikkate alınarak davalı-davacı yararına uygun miktarda manevi tazminata hükmedilmesi gerekir. Bu yönün dikkate alınmaması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple boşanma hükmünün gerekçesi değiştirilmek suretiyle ONANMASINA, temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.30.06.2014(Pzt.)