MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve yıllık izin ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı; davalıya ait ... plaka sayılı ticari araçta 01.03.2008- 01.04.2012 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, günlük ortalama 55,00 TL ücret aldığını, sigorta primlerinin gerçek ücret üzerinden yatırılmadığını, davalının aracında her gün 15:00-07:00 saatleri arasında çalıştığını, sigorta bildiriminin eksik yapıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatil, genel tatil ve yıllık izin alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı; taraflar arasında hizmet ilişkisi bulunmadığını, taraflar arasındaki ilişkinin, mülga Borçlar Kanunu’nun 270 ve 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 357.maddesinde düzenlendiği şekilde hasılat (ürün) kirasına dayalı ilişkinin bulunduğunu, davalının kendisine ait ticari taksiyi ücret mukabilinde davacıya kiraladığını, araca ait tüm giderlerin davacı tarafından karşılandığını, davalının, maliki olduğu taksiyi 15.08.2008 tarihinden itibaren kiraladığını,davacının davalıya günlük 90,00 TL kira bedeli ödediğini,davacıya herhangi bir şekilde maaş ödemesi yapılmadığını, İş Kanunu’nun 4.maddesinin “ı” bendine göre 507 Sayılı Esnaf ve Sanatkârlar Kanunu’nun 2.maddesine göre 3 kişinin çalıştığı yerlerde İş Kanunu’nun uygulanamayacağını, davalının 01.12.2010 tarihinde 5510 sayılı kanunun kapsamına alındığını savunarak davanın öncelikle görev yönünden aksi takdirde esastan da reddini talep etmiştir.
C) Yargılama Safahatı ve Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, ilk kararda toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir
Mahkemenin ilk kararı davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizin 15.05.2014 tarih ve 2014/13107 E. 2014/15855 K. sayılı ilamı ile " …taraflar arasındaki hizmet ilişkisinin Borçlar Kanunu" na mı yoksa İş Kanunu"na mı dayalı olduğunun ve davalının esnaf olup olmadığının belirlenmesi” için bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan araştırma sonunda mahkemenin görevli olduğu kabul edilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Dosyadaki bilgi ve belgelerden; davacının şoför olarak çalıştığı takside davacı, davalı ... ve oğlu ...’in birlikte çalıştıkları, çalışan sayısının üç kişi olup, davalının takside bizzat şoförlük yaparak emeğini, bedeni gücünü bizzat kullandığı, vergi kayıtlarından davalının gelirinin tacir seviyesinde olmadığı, bu saptamalar karşısında davalının 5362 sayılı Yasa kapsamında esnaf olup, taraflar arasındaki hizmet akdinin İş Kanunu kapsamında bulunmayıp Borçlar Kanunu’na tabi olduğu anlaşıldığından, mahkemece görevsizlik kararı verilmesi gerekirken Mahkemece gerekçesi dahi açıklanmadan görevli olduğu kabul edilerek esasa ilişkin karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 24.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.