MAHKEMESİ : Yalova 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/05/2013
NUMARASI : 2012/506-2013/359

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi ve davalı gerçek kişiler vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, 09.08.2012 tarihli dilekçesiyle Y., Ç., L. Köyü .. ada.. parsel sayılı, 8244 m² yüzölçümündeki taşınmazın tapuda davalılar miras bırakanı adına kayıtlı olduğunu ve kesinleşen orman sınırı içinde kaldığını ileri sürerek, tapu kaydının iptali ile Hazine adına tescili ve elatmanın önlenmesi ve üçüncü kişiler lehine olan şerhlerin silinmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece “davanın kısmen kabulüne, .. ada.. parsel sayılı taşınmazın (B) ile işaretli 3929 m² bölümünün tapu kaydının iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tesciline, elatmanın önlenmesi talebinin reddine” karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi ve davalı gerçek kişiler vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu kaydının iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1947 yılında 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre orman kadastrosu, 1982 yılında yapılıp kesinleşen, aplikasyon 6831 sayılı Kanunun 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. madde uygulaması ve dava tarihinden sonra 21.11.2012 tarihinde ilân edilip henüz kesinleşmeyen 3302 sayılı Kanunla değişik 2B madde uygulaması vardır.
Yerel Mahkemece yargılamanın sonuçlandırıldığı son oturumda kararın “davanın kısmen kabul, kısmen reddi ile Y.. İli, Ç.. İlçesi, L.. Köyü .. ada .. parselde tapuya kayıtlı taşınmazın davalılar adına olan tapu kaydının iptali ile orman niteliği ile Hazine adına tapuya tesciline” biçiminde tefhim olunduğu, gerekçeli kararda ise “davanın kısmen kabul kısmen reddine, Y. İli, Ç. İlçesi, L. Köyü .. ada.. parselde tapuya kayıtlı taşınmazın bilirkişi rapor ve krokisinde (B) ile gösterilen 3929 m² kısmının tapu kaydının iptali ile orman niteliği ile Hazine adına tesciline” karar verildiği anlaşılmaktadır.
Kısa karar ile gerekçeli kararın farklı olması, 10.04.1992 tarih 91/7-92/4 sayılı İBBGK kararına göre mutlak bozma nedeni olduğu gibi davalı taşınmaz 45 parsel olduğu halde 66 parsel olarak hüküm kurulmuş olması da doğru değildir. Bu nedenle; yazılı biçimde hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı Orman Yönetimi ile davalı gerçek kişiler vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer yönlerin bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde iadesine 11/11/2014 günü oy birliği ile karar verildi.