Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, davalı işyerinde 28.01.2004 tarihinden 23.09.2013 tarihine kadar 3 yıl metod eğitmeni, 6 yıl da ekip lideri olarak çalıştığını, işyerinde 06.00-14.15 ve 14.15-00.15 saatleri arası iki vardiya olduğunu ancak bu çalışma saatlerinden fazla çalıştığını ve bunun ücretinin ödenmediğini, ayrıca ulusal bayram ve genel tatillerde yapmış olduğu çalışmalarının da karşılığının ödenmediğini iddia ederek bu çalışmalarının ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının ekip lideri ve metod eğitmeni olarak çalıştığını ve yapmış olduğu iş ve çalışma saatleri bakımından fazla çalışmasının olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Anayasanın 141"nci maddesi uyarınca, yargı kararlarının gerekçeli olarak yazılması gerekir. Bu husus 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297"nci maddesinde de hüküm altına alınmıştır. Anılan anayasal ve yasal düzenlemeler gereğince yargıcın, tarafların iddia ve savunmalarının özetini, anlaştıları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri kararda göstermesi zorunludur. Maddi olgularla hüküm fıkrası arasındaki hukuki bağlantı da ancak bu şekilde kurulabilecek, ayrıca yasal unsurları taşıyan bu gerekçe sayesinde, kararların doğruluğunun denetlenebilmesi mümkün olacaktır. Kararın gerekçesi ile hüküm fıkrasının birbirine aykırı olmaması gerekir.
Somut olayda; mahkeme gerekçesinde, 12.01.2015 tarihli bilirkişi raporundaki davacının fazla çalışma saatleri hesabı ile aynı fazla çalışma saatleri hesabını yapmış ancak rapordaki brüt 18.127,93 TL yerine hüküm fıkrasında nereden bulunduğu belli olmayan 346,56 TL ye hükmederek gerekçeyle sonuç arasında çelişki yaratılması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının diğer temyiz itirazların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 26.04.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.