MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ile yol parası alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile yol ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, 07.09.2005-31.12.2006 tarihleri arasındaki dönemde, haftanın altı günü 06:00-17:00 saatleri arasında, birbuçuk saat ara dinlenmeyle çalışıldığı, haftalık elliyedi saatlik çalışmanın bulunduğu, bu saatler haricinde uzayan çalışma saatlerine ilişkin kesin bilgi bulunmadığı gerekçesiyle, davacının haftalık onsekiz saat fazla çalışma yaptığı esas alınarak hesaplama yapılmış ise de, belirtilen saatler haricindeki çalışmaya ilişkin, dosya içeriğinde kanaat edinmeye elverişli bilgi ve belge bulunmamaktadır. Ayrıca, iş sözleşmesinde yer alan, haftalık çalışma süresinin kırk saat olduğuna ilişkin hüküm, belirtili dönem için yapılan hesaplamada nazara alınmamıştır.
Dosya kapsamına göre, iş sözleşmesinde haftalık çalışma süresinin kırk saat olarak belirlendiği; davacının 07.09.2005-31.12.2006 tarihleri arasındaki dönemde haftanın altı günü 06:00-17:00 saatleri arasında birbuçuk saat ara dinlenmeyle çalıştığı, bu suretle haftalık kırk saati aşan onyedi saat çalışmasının bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu halde, söz konusu dönem için onyedi saatlik çalışmanın, beş saati fazla süreli çalışma; kalan oniki saati ise fazla çalışmadır.
Anılan sebeple, 07.09.2005-31.12.2006 tarihleri arasındaki dönem için, onyedi saatlik çalışmanın, beş saatinin fazla süreli çalışma olduğu kabul edilerek, yüzde yirmibeş zamlı ücret üzerinden fazla süreli çalışma ücretinin hesaplanması; oniki saatinin ise fazla çalışma olduğu kabul edilerek, yüzde elli zamlı ücret üzerinden fazla çalışma ücretinin hesaplanması gerekirken, söz konusu dönem için haftalık onsekiz saat üzerinden fazla çalışma ücretinin hesaplanması hatalı olmuştur.
3-Mahkemece, davacının yol ücretine hak kazandığı kabul edilerek, 3.100,00 TL tutarında yol ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır.
Dosya kapsamına ve özellikle şahit beyanlarına göre, iş yerinde servis uygulamasının bulunduğu, işçilere ayrıca yol ücreti adı altında bir ödeme yapılmadığı sabittir. Davacı taraf, servis yardımından yararlanmama sebeplerini somut bir şekilde ortaya koymamış ve ispatlayamamıştır. Bu halde, davacının servis yardımından faydalanmaması, davacıya yol ücreti ödenmesini gerektirmez. Anılan sebeple, yol ücreti alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
4-Takdiri indirim sebebiyle reddedilen miktar hariç tutularak, davanın kısmen red durumuna göre, kendisini vekille temsil ettiren davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, vekalet ücretine hükmedilmemesi de bir diğer hatalı yöndür.
Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.