MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla çalışma ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin fazla çalışma ücreti alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bozma ilamına uyulmasıyla yapılan yargılama sonucunda, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, bozma ilamı sonrasında düzenlenen ve hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalı tarafça sunulan 07.12.2009 tarihli İstasyon Personel ve Disiplin Yönetmeliği"nin ilgili maddesinde yer alan, personelin fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönündeki hükme itibar edilerek, yıllık ikiyüzyetmiş saatle sınırlı olmak üzere fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu kabul edilmiştir.
Dosyaya sunulan 08.06.2009 tarihli iş sözleşmesinde, fazla çalışmanın aylık ücrete dahil olduğu yönünde bir hüküm yoktur. Bahsi geçen yönetmelik ise, iş sözleşmesinden sonra düzenlenmiş olup, uyuşmazlığa konu husus bakımından, iş sözleşmesine göre esaslı değişiklik içermektedir. Buna karşın, davalı tarafça 4857 sayılı İş Kanunu"nun 22. maddesi uyarınca, yönetmeliğin davacı işçiye tebliğ edilerek, yazılı onayının alındığına ilişkin herhangi bir belge dosyaya sunulmamıştır. Anılan sebeplerle, fazla çalışmanın aylık ücrete dahil olduğuna dair yönetmelik hükmüne geçerlilik tanınmaması gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.