MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, sigortalılık başlangıç tarihinin 01.07.1988 olduğunun tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R
Dava, davacının sigortalık başlangıç tarihinin 01.07.1988 olduğunun tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 108.maddesinin 1.fıkrasında; "Malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarının uygulanmasında nazara alınacak sigortalılık süresinin başlangıcı, sigortalının, yürürlükten kaldırılmış 5417 ve 6900 sayılı kanunlara veya bu kanuna tabi olarak ilk defa çalışmaya başladığı tarihtir" hükmü düzenlenmiştir.
Bir kimsenin sigortalı sayılabilmesi için sigortalı işe giriş bildirgesinin varlığı yeterli değildir. Aynı zamanda o kimsenin Yasa"nın belirlediği biçimde eylemli olarak çalışması da koşuldur. Bu yön 506 sayılı Yasa"nın 6. maddesi ile 5510 sayılı Yasa"nın 7/a maddesinde ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 1999/21-549-555, 2005/21-437-448 ve 2007/21-306-320 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Bu tür davalar yalnızca bir günlük çalışmanın tespitinden ibaret olarak görülmemeli, bir günlük çalışmanın kabulü ile saptanacak sigortalılık başlangıcının sigortalıya sağlayacağı sigortalılık süresi ile birlikte kazandıracağı haklar dikkate alınmalı ve giriş bildirgesi ile birlikte eylemli çalışmanın bulunup bulunmadığı özellikle belirlenmelidir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; ...Ltd. Şti....köyü ... ... adres ve ünvanlı ... nolu işyerinden Kuruma intikal ettirilen işe giriş bildirgesine istinaden davacının 1.07.1988 tarihi ve ... sigorta sicil numarası ile işe giriş bildirgesinin verildiği, işe giriş bildirgesinin ... varide nosuyla kurum kaydına alındığı, işyerinin 16.01.1986-20.09.1993 tarihleri arasında kanun kapsamında olduğu, 1988-2 dönem bordrosunda adının olmadığı, 1988-3 dönem bordrosunun olmadığı, davacının 4-a, 4-b,4-c hizmetinin olmadığı, tanıkların dinlendiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda, tanık beyanlarında davacının işçi ve garson olarak çalıştığının beyan edilmesi karşısında, işe giriş bildirgesinin düzenlendiği tarihte davacının 13 yaşında olduğu göz önünde bulundurulduğunda, bu yaşta bir çocuğun benzin istasyonu ve dinlenme tesisinde işçi olarak üretime yönelik çalışmalarda bulunması hayatın olağan akışına uygun düşmemektedir.
Kabule göre de, 506 sayılı Yasa"nın 11/12/1981 tarihli 2564 sayılı Yasa ile değiştirilen 60/G maddesinde 18 yaşından önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tabi olanların sigortalılık sürelerinin 18 yaşını doldurdukları tarihte başlamış kabul edileceği, Geçici 54. maddesinde ise 01/04/1981 tarihinden önce malullük, yaşlılık ve ölüm sigortalarına tescil edilmiş olanlar hakkında 60/G maddesinin uygulanmayacağı bildirilmiş olup, hükümde 506 sayılı Yasa"nın 60/G maddesi gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi isabetsizdir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulduğunda davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 08.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.