MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili, ücret, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili,müvekkilinin 2008 yılı Mayıs ayından iş akdinin haksız olarak feshedildiği 2009 yılı Temmuz ayına kadar davalıya ait işyerinde çalıştığını beyanla kıdem, ihbar tazminatı, fazla mesai,ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin, ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının işverene haber vermeden işi terk ettiğini, iş akdini haksız olarak fesheden işçinin kıdem ve ihbar tazminatı hakkının doğmadığını beyanla davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece toplanan deliller ile bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesinin davalı tarafça haksız olarak feshedildiği kabul edilerek, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davacı ve davalı vekilleri süresinde temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı aylık net ücretinin 1.750,00 TL olduğunu iddia etmiş, davalı işveren ise davacının asgari ücretle çalıştığını savunmuştur. Mahkemece emsal ücret araştırması yapılmış ancak araştırma sonucu bildirilen ücretler esas alınmamıştır. Taraflar arasında ücretin miktarı ihtilaflı olup, yapılan emsal ücret araştırmasında tespit edilen ücretler üzerinden değerlendirme yapılarak davacının taleplerinin hüküm altına alınması gerekirken davacının iddia ettiği ücretin kabul edilerek karar verilmesi isabetsizdir.
3-Davacının hafta tatili ve genel tatil alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı konusunda da ihtilaf bulunmaktadır.

Somut olayda, davacı hafta tatilleri ve genel tatillerde çalıştığını iddia etmiş ve dosyaya bir kısım takograf kayıtları sunmuştur. Bilirkişi raporunda takograf kayıtlarının incelenmesi sonucu hafta tatili ve genel tatil ihlalinin olmadığı belirlenmiştir. Mahkemece davacı tanık beyanları esas alınarak davacının bir ayda iki hafta tatilinde ve ayrıca üç resmi tatil gününün ikisinde çalışmış olacağı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibar edilerek hüküm kurulmuştur. Mahkemece yöntemince ispatlanamayan hafta tatili ve genel tatil alacağı taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
4-Davacının ücret alacağı hesabı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Ücret alacağı çalışılan dönem ücreti üzerinden hesaplanır. Son ücrete göre hesaplama yapılması doğru olmaz.
Davacının ücret alacağı olduğunun kabul edilmesinde bir isabetsizlik yok ise de; ücret alacağının işçinin son ücretine göre hesaplanması doğru olmamıştır. Ücret alacağı davacının dönemsel ücretine göre hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır. Bu yön gözetilmeden sonuca gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.