MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, işletmesel karar kapsamında müvekkiline sunulan görev değişiklik teklifinin reddedilmesi sebebiyle iş sözleşmesinin işverence geçerli sebep olmaksızın feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, işletmesel karar kapsamında kasap ustalarının görev ve sorumluluklarının gözden geçirildiğini, karkas et işlem ve karkas et parçalama iş gücü ihtiyacı ortadan kalktığı için kasap usta pozisyonunun kapatılmasına karar verildiğini, böylece iş sözleşmesinin geçerli Sebeple feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte geçerli sebebe dayanmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne ve davacının işe iadesine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
İşletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler; sürüm ve satış imkanlarının azalması, talep ve sipariş azalması, enerji sıkıntısı, ülkede yaşanan ekonomik kriz, piyasada genel durgunluk, dış pazar kaybı, ham madde sıkıntısı gibi işin sürdürülmesini imkansız hale getiren işyeri dışından kaynaklanan sebeplerle yeni çalışma yöntemlerinin uygulanması, işyerinin daraltılması, yeni teknolojinin uygulanması, işyerinin bazı bölümlerinin kapatılması ve bazı iş türlerinin kaldırılması gibi işyeri içi sebeplerdir.
İşletmenin, işyerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle sözleşmeyi feshetmek isteyen işverenin fesihten önce fazla çalışmaları kaldırmak, işçinin rızası ile çalışma süresini kısaltmak ve bunun için mümkün olduğu ölçüde esnek çalışma şekillerini geliştirmek, işi zamana yaymak, işçileri başka işlerde çalıştırmak, işçiyi yeniden eğiterek sorunu aşmak gibi varsa fesihten kaçınma imkanlarını kullanması, kısaca feshe son çare olarak bakması gerekir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin ikinci fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda, davalı işverenlikçe kasap olarak çalışan davacının iş sözleşmesi et ürünlerinin hazır paketli olarak mağazalara ulaşması amacıyla karkas et işlemlerindeki iş gücü ihtiyacının ortadan kalkması üzerine kasap usta pozisyonunun kapatılması gerekçesiyle feshedilmiştir. Dosya kapsamındaki organizasyon şemalarına göre, işyerinde 2012 yılında davacı dahil toplam on iki işçinin kasap olarak çalıştığı, aralarından bir işçinin 2013 yılında kasap olarak yerini koruduğu; ancak, 2013 yılı Nisan ayından farklı olarak 2013 yılı Ekim ayında kasap pozisyonunun mevcut olmadığı görülmüştür. Bu durumun işletmesel kararın varlığı ve fesih gerekçesi dikkate alındığında makul bir yaklaşım olduğu anlaşılmaktadır.
Ayrıca davalı işverenlik tarafından davacıya görev pozisyonunun kapatılması sebebiyle görevinin niteliğine en uygun olan et kesici pozisyonu teklif edilmiş, böylece feshin son çare olması ilkesine uygun olarak alternatif iş teklifinde bulunulmuştur. Davacının bu yeni iş teklifini yazılı olarak kabul etmemesi üzerine taraflar arasındaki iş sözleşmesi davalı işverenlik tarafından geçerli sebeple feshedilmiştir.
Yukarıda belirtilen işletmesel karar, davalı şirketin ülke çapındaki mağazalarında tutarlı bir şekilde uygulanmıştır. Alternatif iş teklifini kabul etmeyerek kasap pozisyonunda çalışmaya devam etmek isteyen davacının bu isteği karşısında istihdam fazlalığının meydana geldiği belirgindir. Yargılama aşamasında bilgilerine başvurulan tanıklar, işletmesel karar kapsamında dana etlerinin kemiksiz, vakum poşetlerde kasa içinde; kuzuların ise kemikli olarak ancak eşit parçalara bölünmüş şekilde vakumlu poşetlerde mağazaya sevk edilmeye başlandığı, projenin sonuçları değerlendirilerek, süreç içerisinde tüm mağazaların bu sistemle et almaya başladığını bildirmişlerdir. Buna göre işverenin fesihte keyfi davranmadığı, işletmesel karar sonucu feshin kaçınılmaz bir hal aldığı, davalının ölçülü hareket ederek feshin son çare olması ilkesince hareket ettiği ve feshin geçerli sebebe dayandığı anlaşıldığından, işe iade isteğinin reddi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
Sonuç:
Belirtilen sebeple, 4857 sayılı Kanun"un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 27,70 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 25,20 TL harcın mahsubu ile bakiye 02,50 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 1.277,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 22.01.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.