MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... ve arkadaşları vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede 1983 yılında yapılan genel arazi kadastrosu sırasında ... Köyü 1182 parsel sayılı 41320,00 m² yüzölçümündeki taşınmaz 8 Şubat 1968 tarih, 10 sıra numaralı tapu kaydına dayanılarak ... oğlu ... ve ... kızı ... adlarına 1/2 hisse oranında zeytinlik niteliğiyle tespit edilmiş, ...’nun itirazı üzerine, Kadastro Komisyonu 02.12.1985 tarih ve 104 sayılı kararıyla, 8 Şubat 1968 tarih, 10 sıra numaralı tapu kaydının haritaya istinat ettiği ve haritanın zemine tatbik kabiliyeti bulunduğu ve Kadastro Mühendisi ... tarafından tanzim edilen haritada (A) harfi ile gösterilen 60680,00 m² yüzölçümündeki yerinde 1182 parsel kapsamında olduğu gerekçesiyle miktar yönünden yapılan itirazın yerinde olduğu, ancak, taşınmazın yarı hissesinin tapu kayıt maliki tarafından 1970 yılında ... kızı ...’na hibe edilmiş olması nedeniyle, itirazcının taşınmazın tamamının kendine ait olduğu yönündeki itirazının yerinde olmadığı belirtilerek, 1182 parsel sayılı taşınmazın tahdit ve miktarının iptal edilerek, ekli haritada (A) harfi ile gösterilen 60680,00 m²  yüzölçümünün de ilavesiyle 1182 parselin 102000,00 m² olarak tesbit gibi tapu kütüğüne tesciline karar verilmiş, daha sonra 1990 yılında DSİ kanalı geçmesi nedeniyle kısmen istimlak edilmiş ve 1523-1524 ve 1525 parsel sayılarıyla üç parçaya ifraz edilmiş, 1523 parsel 53019,00 m²  yüzölçümüyle tapuda halen 1/2 hisse oranında zeytinlik niteliğiyle ... ve... adlarına kayıtlıdır.
Davacı ... vekili, 08.11.2007 havale tarihli dilekçesiyle, tapu kaydına dayanarak çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede yapılan orman kadastrosu sırasında 1523 parsel sayılı taşınmazın kısmen orman sınırı içine alınması işleminin yanlış olduğunu iddia ederek, bu yere ait sınırlamanın iptali istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, 1523 parsel sayılı taşınmazın bilirkişi krokisinde (A) harfi ile gösterilen bölümünün yörede yapılan orman tahdidi ile orman sınırları içine alındığı ve hava fotoğrafı, memleket haritası ve fiili duruma göre bu bölümün orman vasfında olduğu ve bu haliyle yapılan orman kadastrosunun usûl ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı gerçek kişiler vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, altı aylık süre içinde açılan orman kadastrosuna itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde dava tarihinden önce 2005 yılında yapılıp 09.05.2007 tarihinde ilân edilerek eldeki davaya konu taşınmaz yönünden kesinleşmeyen orman kadastrosu ve 6831 sayılı Kanunun 3302 sayılı Kanun ile değişik 2/B madde uygulaması vardır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, iki kişilik uzman orman bilirkişi kurulu tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırma sonucunda, çekişmeli 1523 sayılı parselin eldeki dava nedeniyle kesinleşmeyen tahdit içinde kalan ve davaya konu olan krokide (A) harfi ile gösterilen bölümünün % 20 eğimli ve üzerinde kapama şeklinde çalı formunda olan pırnal meşeleri ile kaplı olduğu ve bu bölümün 1958 ve 1976 tarihli memleket haritalarında da, yeşil renkli, çalılık-makilik alanda kaldığı anlaşıldığına ve yüksek eğimli funda ve makilerle kaplı alanların orman ve toprak muhafaza karakteri taşıması nedeniyle 6831 sayılı Kanunun 1/J maddesinin karşıt anlamından hareketle aynı Kanunun 1. maddesinin birinci fıkrası gereğince orman sayılan yerlerden olması, 20.11.2012 tarihli Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastro Yönetmeliğinin 23/o maddesi gereğince de, eğimi % 12"yi geçen yerler orman ve toprak muhafaza karakteri taşıdığından, aynı Yönetmeliğin 16/ı bendi gereğince orman olarak sınırlandırılacağı yönündeki düzenleme dikkate alındığında, mahkemece, davanın reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığından, davacı gerçek kişiler vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine 04/12/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.