MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 27/03/2015 gününde verilen dilekçe ile kasten öldürme nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 09/11/2018 günlü karara karşı davalılardan ..., ..., ... ve ..."ın istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; davalılardan ..., ..., ... ve ..."ın istinaf başvurularının kısmen kabulüne, ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak yeniden hüküm tesisi ile maddi tazminat davasının kabulüne, manevi tazminat davasının kısmen kabulüne dair verilen 13/11/2019 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre davalılardan ... vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalılardan ... vekilinin diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kasten öldürme nedeniyle destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemine ilişkindir. İlk derece mahkemesince, maddi tazminat isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş; hükme karşı davalılar ..., ..., ... ve ... istinaf başvurusunda bulunmuşlardır. Bölge Adliye Mahkemesince anılan davalıların istinaf başvurularının kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, yeniden hüküm tesisi ile maddi tazminat isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili; müvekkillerinden ...’in eşi, diğer müvekkillerinin annesi olan ...’in, davalıların murisi ... tarafından silahla vurulmak suretiyle öldürüldüğünü, müvekkillerinin murislerinin ölümü ile destekten yoksun kaldıklarını ve manevi çöküntü yaşadıklarını belirterek maddi ve manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalılardan ..., murisinin kasıtlı bir eyleminin olmadığını, talep edilen maddi ve manevi tazminat tutarlarının fahiş olduğunu belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuş; diğer davalılar, davaya cevap vermemişlerdir.
İlk derece mahkemesince; dosya kapsamında alınan bilirkişi raporuna dayanılarak maddi tazminat istemlerinin kabulüne, manevi tazminat istemlerinin kısmen kabulüne karar verilmiş; karara karşı davalılar ..., ..., ... ve ... tarafından istinaf başvurusunda bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; dava dilekçesi ile ıslah dilekçesi içeriğinden davacıların manevi tazminat istemleri yönünden faiz talepleri bulunmadığı halde ilk derece mahkemesince taleple bağlılık kuralına aykırı şekilde hükmedilen manevi tazminatlara faiz işletilmesinin usul ve yasaya aykırı bulunması nedeniyle davalılar ..., ..., ... ve ...’ın istinaf başvurularının kısmen kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılmasına, düzelterek yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle maddi tazminat isteminin kabulüne, manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş, karara karşı davalılardan ... vekili tarafından temyiz talebinde bulunulmuştur.
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 53. (818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 45.) maddesi gereği destekten yoksun kalma tazminatının mahiyeti ve amacı, ölenin eylemli yardımını alanların, desteğin ölümünden sonra da bu yardımdan mahrum kalmaması olduğuna göre destekten yoksun kalma tazminatına hükmedilebilmesi için her şeyden önce destek alma hakkı olan kişinin destek alma ihtiyacının devam etmesi gerekir. Bu itibarla; ölenden eş sıfatıyla destek alan kişinin yeniden evlenmesi halinde, bu kişinin desteğinden yararlandığı kişinin yardımından yoksun kaldığından bahsedilemeyeceği ve desteği olan eşinden dolayı destek tazminatına hak kazanamayacağı açıktır.
Somut olayda; ilk derece mahkemesince hükme esas alınan 25/05/2018 tarihli bilirkişi raporunda, olay tarihinde davacı eş ...’in 45 yaşında olduğu, ölen eşinin desteğinden muhtemel hayat süresinin sonu olan 25/03/2037 tarihine kadar yararlanacağı, anılan davacının evlenme ihtimalinin %4 olduğu belirlenmiş ve hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatından bu oranda indirim yapılmıştır. Ancak, UYAP kayıtlarından davacı eş ...’in karar tarihinden önce 17/05/2017 tarihinde yeniden evlendiği anlaşılmaktadır. Şu durumda Bölge Adliye Mahkemesince, davacı ...’in eşinin ölüm tarihi ile kendisinin yeniden evlendiği tarih aralığı için destekten yoksun kalma tazminatı hesaplanması gerekirken muhtemel hayat süresine göre hesaplama yapan bilirkişi raporuna göre hüküm kurularak davacılardan ... yönünden fazla miktarda maddi tazminata karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun bulunmamıştır. Kararın bu nedenle davacı eş ... yönünden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz edilen Bölge Adliye Mahkemesi kararının HMK 373/2 ve 371. maddesi gereğince BOZULMASINA, davalı ... vekilinin diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle reddi ile dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 14/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.