
Esas No: 2015/491
Karar No: 2015/975
Karar Tarihi: 26.01.2015
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/491 Esas 2015/975 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde şube satış şefi olarak çalıştığını ve fazla mesai yaptığını, bayram ve genel tatil günlerinde de çalıştığını iddia ederek, fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının taleplerinin zamanaşımına uğradığını ve yerinde olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizce, davacının üst düzey yönetici olup olmadığı ve kendi mesaisini kendisinin ayarlayıp ayarlamadığının araştırılması, araştırma neticesinde kendi mesaisini kendisinin ayarladığının anlaşılması halinde fazla çalışma alacağının reddi, aksi halde ise davacı prim usulü ile çalıştığından primlerle karşılanamayan fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması gerektiğinden bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan mahkemece, davacının kendi mesaisini ayarlayabilen üst düzey yönetici konumunda olduğu gerekçesi ile fazla çalışma alacağının reddine karar verilmiş, genel tatil alacağı bozma dışı kaldığından bu hususta olumlu ya da olumsuz bir karar verilmemiştir.
Kararın davacı tarafından temyizi üzerine Dairemizce, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 297. maddesine aykırı şekilde genel tatil alacağı hakkında hüküm kurulmaması hatalı olduğundan bozulmasına karar verilmiştir.
Bozmaya uyan mahkemece, davacının kendi mesaisini ayarlayabilen üst düzey yönetici konumunda olduğu gerekçesi ile fazla çalışma alacağının reddine, genel tatil alacağının ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı konusunda taraflar arasında ihtilaf bulunmaktadır.
Somut olayda; mahkemece bozma sonrası yapılan araştırma neticesinde, organizasyon şemasına göre davacının üstünde iki kişinin daha bulunduğu, kendi mesaisini kendisi ayarlayabilecek bir pozisyonda çalışmadığı, Yargıtay 9. Hukuk Dairesince incelenen ve aynı işyerinde davacı ile aynı veya benzer görevlerde çalışan işçilerin açtıkları davalarda da fazla çalışma alacaklarının bozma sonrası kabul edildiği ve kararların Dairece onandığı anlaşılmaktadır. Bu durumda, ücret + prim karşılığı çalıştığı ve kendi mesaisini kendisinin ayarlamadığı anlaşılan davacı işçinin varsa fazla mesai alacağının sabit ücret üzerinden (primler katılmadan) hesaplanarak hüküm altına alınması gerekir. Bu yön göz önünde bulundurulmadan yazılı gerekçe ile fazla çalışma alacağının reddi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.