MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davadan dolayı yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava dilekçesinde, usule uygun olarak alınmış olmasına rağmen kat malikleri tarafından 20/06/2015, 20/07/2015 ve 20/08/2015 tarihlerine ait aidat ödemelerinin yapılmadığını, Ankara 15. İcra Müdürlüğünün 2015/19912 Esas sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, davalı tarafın kötü niyetli olarak itirazı üzerine takibin durduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile davalı tarafın yaptığı itirazın iptaline ve 1.500,00TL"nin icra takip talebinde belirtilen tarihlerden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak müvekkiline ödenmesine, karşı tarafın % 20 icra inkar tazminatına mahkum edilmesine, dava harç ve giderleri ile vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesi istenilmiştir.
Ankara 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin davanın kısmen kabulüne yönelik verdiği karara karşı davalı vekili tarafından süresi içerisinde istinaf kanun yoluna başvurulmuş, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesinin 2019/588 E. - 2019/466 K. sayılı kararıyla Ankara 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 18/10/2018 tarihinde verilen kararı kural olarak istinaf kanun yoluna tâbi ise de bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce davada nihai bir karar verilmiş ve yargılama sürüyor olmakla, esas hakkında verilecek kararlara karşı kesinleşinceye kadar başvurulacak merci temyiz kanun yolu olacaktır. HMK’nın 3/2. maddesi gereğince yerel mahkemece verilen nihai karar istinaf yasa yoluna tabi olmayıp, değişiklikten önceki 1086 sayılı HUMK hükümlerine göre temyiz incelemesine tâbi olduğu gerekçesiyle Yargıtaya gönderilmesi için mahkemesine iadesine karar verilmiştir.
Dava, ortak gider alacağı kaynaklı itirazın iptali istemine ilişkindir.
6100 sayılı HMK’nın geçici 3/2. maddesinde; bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanunun 26/09/2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanunla yapılan değişiklikten önceki 427 ile 454. maddelerinin uygulanacağı öngörülmüştür.
İstinafa konu karar 18/10/2018 tarihli olduğundan 6100 sayılı Kanuna tâbidir.
Dosya içerisinde Ankara 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 18/03/2016 gün ve 2015/447 E. - 2016/115 K. sayılı temyiz edilmeksizin kesinleşen görevsizlik kararı nihai bir karar niteliğinde olmadığından 1086 sayılı Kanun kapsamında değildir.
Bu durumda istinaf incelemesinin 6100 sayılı Kanun kapsamında istinaf mahkemesince yapılması gerektiğinden dosyanın tetkiksiz iadesine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle dosyanın Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine gönderilmek üzere yerel mahkemeye İADESİNE 17/06/2019 günü oybirliğiyle karar verildi.