Esas No: 1998/3883
Karar No: 1999/3348
Karar Tarihi: 30.09.1999
Danıştay 9. Daire 1998/3883 Esas 1999/3348 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Bornova Vergi Dairesi Başkanlığı- İZMİR, meşrubat dağıtım ve pazarlama işi yapan bir şirketin bayilik sözleşmesi yaptığı firmalarda kullanılmak üzere yaptırdığı reklam panolarının giderinin tamamının gider olarak indirilemeyeceğini belirtmiştir. Bu giderin amortisman yoluyla itfa edilmesi gerektiği yolundaki vergi inceleme raporu sebebiyle katma değer vergisinin terki için dava açılmıştır. Vergi Mahkemesi, reklam panolarının emtia olarak değerlendirilemeyeceğini ve dolayısıyla yapılan giderlerin ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan genel gider mahiyetinde olduğunu kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin etmiştir. Temyiz isteminde, reklam panolarının giderinin amortisman yoluyla itfa edilmesi gerektiği ileri sürülmüştür. Ancak, Danıştay Dokuzuncu Dairesi, bozma nedeni olmadığı gerekçesiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasına karar vermiştir.
Kanun Maddeleri:
- 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesi
- Vergi Usul Kanunu'nun 313. maddesi.
T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 1998/3883
Karar No: 1999/3348
Temyiz İsteminde Bulunan : Bornova Vergi Dairesi Başkanlığı- İZMİR
Karşı Taraf : …
İstemin Özeti : Meşrubat dağıtım ve pazarlama işi yapan yükümlü şirketin, bayilik sözleşmesi yaptığı firmalarda kullanılmak üzere yaptırdığı ışıklı ve ışıksız reklam panolarına ait giderin, pazarlama, satış ve dağıtım gideri olduğu kabul edilerek tamamının gider olarak indirilmesinin mümkün olmadığı, bu giderin amortisman yoluyla itfa edilmesi gerektiği yolundaki vergi inceleme raporuna dayanılarak 1995/Şubat, 1995/Haziran ile Aralık ve 1996/Ocak dönemleri için kusur; 1995/Mayıs dönemi için ağır kusur cezalı olarak tarholunan katma değer vergisinin terkini istemiyle açılan davayı; sözkonusu reklam panolarının ticareti yapılan meşrubatın tanıtımını yapmak ve satışını artırmak amacıyla satıcılara sözleşme gereği devredilen emtia olduğu, bunların yükümlü şirket tarafından işletmede kullanıldığı yolunda bir tespit olmadığı, bu panoların Vergi Usul Kanununun 313. maddesinde tanımlanan amortismana tabi iktisadi kıymet olarak nitelendirilemeyeceği, dolayasıyla bu panolar için yapılan giderlerin, ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan genel gider mahiyetinde olduğunun kabulüyle bir defada ve ilgili dönemde indirilmesi icabettiği, bu durumda salınan vergi ve kesilen cezalarda isabet görülmediği gerekçesiyle kabul ederek cezalı tarhiyatı terkin eden … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararının; panolara ilişkin giderin amortisman yoluyla itfa edilmesi gerektiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Cevap verilmemiştir.
Savcı …'in Düşüncesi : Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemiştir.
Açıklanan nedenle temyiz isteminin reddi ile Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
Tetkik Hakimi …'in Düşüncesi : İleri sürülen iddialar usule ve hukuka uygun Vergi Mahkemesi kararının bozulmasını gerektirecek nitelikte bulunmadığından temyiz isteminin reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince işin gereği görüşüldü:
Temyiz edilen … Vergi Mahkemesinin … tarih ve … sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisinin bulunmadığı anlaşıldığından temyiz isteminin reddine, anılan Mahkeme kararının onanmasına 30.9.1999 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
