MAHKEMESİ : Trabzon 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 01/10/2013
NUMARASI : 2013/217-2013/62

Davacı, yalnızca 01/04/1989-31/07/1997 tarihleri arasında Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine, Kurumca kabul edilen fazla sigortalılık sürelerinin iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

Dava, davacının 01.04.1989-31.07.1997 tarihleri arasında Esnaf Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti ile Kurum"ca kabul edilen fazla Bağ-Kur sigortalılıklarının iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulü ile davacının 01.04.1989 -31.07.1997 tarihleri arasında 8 yıl 4 ay süre ile Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespiti ile 01.04.1989-23.10.1996, 01.01.1998-30.11.1998, 01.01.1999-31.07.2004 tarihleri arasındaki Bağ-Kur sigortalılığının iptaline karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; 13/09/1989 tarihli Bağ-Kur işe giriş bildirgesi ile vergi kaydına istinaden 01.04.1989 tarihinde tescil olunduğu, davacının 01.04.1989-28.09.1990 tarihleri arasında vergi kaydı, 01.05.1989-05.01.2005 tarihleri arasında oda kaydı, 10.08.1989-31.07.1997 tarihleri arasında ise esnaf sicil kaydınının bulunduğu, davacının 22.03.2011 tarihli 6111 sayılı yasadan faydalanma talebi ile Kurum"ca kabul edilen 01.04.1989-31.07.1997 tarih aralığındaki sigortalılık prim borçlarının ödenmek istendiği; ancak Kurum"ca yapılan araştırma ile davacının 01.05.1989-05.01.2005 tarihleri arasında oda kaydının bulunduğunun anlaşılmasıyla Bağ-Kur sigortalılık sürelerinin 506 sayılı yasa kapsamındaki çalışmaları da gözetilerek yeniden düzenlendiği, düzenlenen son Bağ-Kur sigortalılık sürelerinin 01.04.1989-23.10.1996, 01.01.1998-31.11.1998, 01.01.1999-31.07.2004 olduğu ve 6111 sayılı yasaya göre yapılan yapılandırmanın düzenlenen son Bağ-Kur sigortalılık sürelerini kapsadığı, Kurum"ca 5510 sayılı Yasa"nın geçici 17.maddesinin uygulanması ile 28.02.1990 tarihi itibariyle sigortalılığı durdurulan davacının 6111 sayılı yasadan faydalandırılması sonucunda çıkan borcun ödenmesi ile sigortalılığının devam edeceğinin bildirildiği anlaşılmaktadır.
5510 sayılı Yasa"nın geçici 17/2.maddesinde “Ancak, sigortalı ya da hak sahipleri daha sonra müracaatları tarihindeki 80 inci maddenin ikinci fıkrasına göre belirlenecek prime esas kazanç tutarı üzerinden hesaplanacak borç tutarının tamamını, borcun tebliğ tarihinden itibaren üç ay içinde ödedikleri takdirde, bu süreler sigortalılık süresi olarak değerlendirilir.” hükmü yer almaktadır.
6111 sayılı Kanun"un 16. maddesinde “...Bu şekilde hesaplanan prim borç tutarının tamamı bu Kanunun yayımlandığı tarihi izleyen beşinci ayın sonuna kadar ödendiği takdirde, bu süreler sigortalılık süresi olarak değerlendirilir. Bu maddede belirtilen süre içinde hesaplanan borç tutarının tamamının ödenmemesi halinde ihya işlemi geçerli sayılmaz ve...” hükmü yer almaktadır.
20.06.1987 gün ve 3396 Sayılı Kanun ile 1479 Sayılı Kanun"un değiştirilen 25.maddesinin (g) bendi olup madde hükmünde "gelir vergisinden muaf olan, ancak Esnaf ve Sanatkarlar Sicili ile birlikte kanunla kurulu meslek kuruluşlarındaki kayıtlara istinaden Bağ-Kur sigortalısı olanlardan bu sigortalılıklarının devamı sırasında, hizmet akdi ile çalışanların çalışmaya başladığı tarihten bir gün önce sigortalılıkları sona erer.” ifadesi yer almaktadır.
Somut olayda; davacının 28.09.1990 tarihinde sonlanan vergi kaydı ve 05.01.2005 tarihine kadar devam eden oda kaydı nedeniyle yukarıdaki yasa maddeleri uyarınca Kurum"ca tespit olunan (01.04.1989-23.10.1996, 01.01.1998-31.11.1998, 01.01.1999-31.07.2004)Esnaf Bağ-Kur sigortalılık sürelerinin yerinde olduğu ve 5510 sayılı Yasa"nın geçici 17.madesine göre yalnız bir kısım prim ödemesinde bulunularak sigortalılık süresi elde edilemeyeceği gözardı edilerek verilen karar usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 09/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.