Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : 1- Sanıklar ... ve ... hakkında; TCK"nın 22/6; CMK"nın 223/4-b maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına
2- Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62, 52. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan, sanıklar ... ve ... hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, sanık ..."nin mahkumiyetine ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre üst Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanık ... hakkında, tayin edilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi ve hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. ve CMK"nın 232/6. maddelerine aykırı davranılması,
2- Sanık ... hakkında hükmedilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilirken yılın 365 gün yerine 360 gün olarak kabulü sonucu 18.200 TL adli para cezası yerine 18.000 TL adli para cezasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 3. bendinin başına “TCK"nın 50/1-a, 4. maddesi uyarınca sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının 910 gün adli para cezasına çevrilmesine” cümlesinin eklenmesi ile aynı bentte yer alan, “18.000” ibaresinin “18.200” olarak değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin sanıklar ... ve ... hakkında DOĞRUDAN, sanık ... hakkında DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.