MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait iş yerinde 01.08.2003-27.07.2008 tarihleri arasında çalıştığını, haftanın altı günü 08.30 - 21.30 saatleri arasında mesai yaptığını ileri sürerek, fazla çalışma ücret alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkiline ait iş yerinde fazla mesai yapılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Bozma ilamı:
Mahkemece, yapılan ilk yargılama sonucunda davanın kısmen kabulü yönünde hüküm kurulmuştur. Kararın süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan inceleme sonucunda, Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 05.11.2013 tarihli 2012/27660 esas, 2013/23377 karar sayılı ilamı ile "ıslah ile artırılan miktarlara ilişkin süresi içerisinde ileri sürülen zaman aşımı itirazı değerlendirilmeden karar verilmiş olması hatalıdır "gerekçesi ile hüküm bozulmuştur .
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmiş ve bozma ilamı sonrasında yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davacı ve davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının hak kazandığı fazla çalışma ücret alacağının zaman aşımına uğrayıp uğramadığı hususunda uyuşmazlık söz konusudur .

Davacının 29.12.2010 tarihinde kısmi dava açarak 8.000.00 TL fazla çalışma ücret alacağının hüküm altına alınmasının talep ettiği, davalı tarafça kısmi dava dilekçesi ile talep edilen bu alacak miktarına ilişkin süresi içerisinde zamanaşımı defıninin ileri sürülmediği görülmektedir. Davacının 01.03.2003- 06.07.2007 tarihleri arasındaki çalışma süresine ilişkin hak kazandığı fazla çalışma ücret alacağının 8.000.00 TL"lik bölümü kısmi dava dilekçesi ile korunmuş bulunmaktadır.
Bozma ilamı sonrasında düzenlenen 11.06.2014 tarihli ek bilirkişi raporunda ıslah tarihi itibari ile davacının 06.07.2007-27.07.2008 tarihleri arasındaki çalışma dönemine ilişkin fazla çalışma ücret alacaklarının zamanaşımını uğramadığı ve anılan dönemde davacının net 10.831,46 TL fazla çalışma ücret alacağına hak kazandığı belirlenmiştir. Bu durumda kısmi dava dava dilekçesi ile talep edilerek korunan 8.000,00 TL fazla çalışma ücret alacağı miktarına , bilirkişi tarafından ıslah tarihi itibari ile zamanaşımına uğramadığı belirlenen 10.831.46 TL fazla çalışma ücret alacağı miktarı eklenerek hak kazanılan toplam fazla çalışma ücret alacağına takdiri indirim oranı uygulanarak sonuca gidilmesi gerekirken bu hususun dikkate alınmaması hatalıdır .
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 27.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.