MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen kadastro tesbitine itiraz davası sırasında davacı tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Taraflar arasında görülen dava sırasında davacı tarafından 14.07.2014 tarihli dilekçe ile özetle "...hâkim tarafından yargı görevinin gereği gibi yapılmadığı, keşif ara kararının yerine getirilmediğinden, hâkimin tarafsızlığından şüphe duyulduğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim... (153599)"nin, talebin reddinin gerektiği yönündeki görüşü üzerine, dosyayı inceleyen merci tarafından reddi hâkim talebinin reddine ve ret talebinde bulunan tarafın HMK"nun 42/4. maddesi uyarınca 1.000.-TL para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar HMK’nın 36. maddesinde sayılan sebeplerden olmadığından, yazılı şekilde istemin reddedilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, 2007 yılında verilen keşif kararının aradan geçen uzunca zaman içerisinde yapılmaması gözönüne alındığında, reddi hâkim isteminde bulunan davacının kötüniyetli bulunmadığından, HMK"nun 42/4. maddesi şartları oluşmadığı halde, merci tarafından davacının disiplin para cezası ile cezalandırılması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; merci kararının ikinci bendinin tamamen hüküm fıkrasından kaldırılarak, bunun yerine, “HMK"nun 42/4. maddesi koşulları oluşmadığından ret isteminde bulunan davacı aleyhine disiplin para cezasına hükmedilmesine yer olmadığına” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nun 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 16/12/2014 günü oy birliği ile karar verildi.