MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ücret, fazla mesai ve maddi tazminat alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, alacak ve tazminatlarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ücret alacağı, fazla mesai ücreti ve maddi tazminat alacağının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının 22.09.2008-25.09.2008 tarihleri arasında mazeretsiz işe gelmediğini, iş sözleşmesinin bu sebeple haklı sebeple feshedildiğini belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının,davalıya ait iş yerinde 17.07.2004-20.09.2008 tarihleri arasında 600,00 TL net ( 837,40 TL brüt ) ücretle çalıştığı, iş sözleşmesini işçilik alacaklarının ödenmemesi sebebiyle haklı sebeple feshettiği, kıdem tazminatına hak kazandığı, haftalık onbeş saat fazla mesai yaptığı, maddi tazminat talebinin feragat sebebiyle reddedildiği, gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı,ücret alacağı olup olmadığı konularında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
Somut olayda, davacının, haftada 6 gün, 11:00 - 22:00 saatleri arasında bir saat ara dinlenmesinin düşülmesiyle günlük on saat çalıştığı,haftalık 15 saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiş ise de, dosyaya imzalı puantaj kayıtları sunulmuştur. Bu durumda, kayıtlardaki imza ile ilgili davacının beyanı alınarak, imza davacıya ait ise, puantaj kaydı sunulan dönemlerin bu kayıtlara göre hesaplanması ve davacının fazla çalışma yaptığının davacı tanığının birlikte çalıştığı süreler için ispatlandığı kabul edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
Öte yandan, davacı, ücret alacağı olduğunu beyan etmiş ancak alacağının hangi tarihlere ilişkin olduğunu açıklamamıştır. Mahkemece, davacının son 20 günlük alacağı olduğu varsayılarak hesaplama yapılmış ise de, davacı 05.09.2011 tarihinde iş sözleşmesini feshettiğine göre son aya ilişkin ücret alacağının buna göre hesaplanması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.