Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suçlar : Taksirle yaralama, Yardım veya bildirim yükümlülüğünün
yerine getirilmemesi
Hüküm : Temyiz isteminin reddine, Taksirle yaralama suçundan; TCK"nın 89/1, 89/2-b, 62, 52/1- 4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, Yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi suçundan; TCK"nın 98/1, 62, 52/1- 4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama ve yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler ile temyiz isteminin reddine ilişkin karar, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
A-)Yardım veya bildirim yükümlülüğünün yerine getirilmemesi suçuna ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
TCK"nın 98/1, 62, 52/1-4. maddeleri gereğince verilen 500 TL adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz isteminin hükmün kesin olması nedeniyle reddine ilişkin Marmaris 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 19/02/2013 gün ve 2009/870 E - 2013/10 K. sayılı ek kararında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından, verilen ret kararının ONANMASINA,
B-) Taksirle yaralama suçuna ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Sanık hakkında, güvenlik tedbiri niteliğindeki sürücü belgesinin süreli olarak geri alınmasına karar verilmiş olması karşısında, hükmün temyiz edilebilir olduğu belirlenip, cezanın miktarı itibariyle hükmün kesin olduğundan bahisle verilen 19/02/2013 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar kaldırılarak yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak,
1. Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen cezanın alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, katılanın TCK"nın 89/2. maddesinde belirtilen iki nitelikli hal oluşacak şekilde yaralandığı dikkate alınarak, sanık hakkındaki temel cezanın asgari hadden uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2. Adli para cezasının gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeblerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07/04/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.