MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, davalılardan ..., ... ve ... tarafından temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Avukatlık Kanunu’nun 56 ncı maddesinin beşinci fıkrası;“Avukatlar veya avukatlık ortaklığı başkasını tevkil etme yetkisini haiz oldukları bütün vekaletnamelerini kapsayacak şekilde bir başka avukata veya avukatlık ortaklığına vekaletname yerine geçen yetki belgesi verebilir. Bu yetki belgesi vekaletname hükmündedir.’’;
Aynı kanunun 171 inci maddesinin ikinci fıkrası; “Avukata verilen vekaletnamede başkasını tevkile yetki tanınmış ise, yazılı sözleşmede aksine açık bir hüküm olmadıkça, işi başka bir avukatla birlikte veya başka bir avukata vererek takip ettirebilir. Vekaletnamede, bunun düzenlendiği tarihten sonra açılacak veya takip edilecek bütün dava ve işlerde vekalete ve başkasını tevkile genel şekilde yetki verilmişse, avukat, bu tarihten sonraki dava ve işlerde müvekkilinden ayrıca vekalet almaya lüzum kalmaksızın işi başka bir avukatla birlikte veya başka bir avukata vererek takip ettirebilir.” hükmünü içermektedir.
Açıklanan bu hükümler ışığında somut olay değerlendirildiğinde; davalılar ..., ... ve ... tarafından vekil tayin edilen Av. ...’ün, aldığı vekaletnamedeki tevkil yetkisine dayanarak düzenlediği yetki belgesi ile Av. ...’nu Avukatlık Kanunu’nun 56 ncı maddesi gereği (vekaletnamedeki tüm yetkilerini devrederek) vekil tayin ettiği, verilen yetki belgesinin vekalet hükmünde olmasının bir sonucu olarak davalıların birden fazla avukat ile temsil edildikleri, mahkeme hükmünün davalılar vekili olan Av. ...’na 01/04/2019 tarihinde tebliğ edildiği, davalı asillerin ise temyiz dilekçelerini HUMK’nın 432 nci maddesinde öngörülen onbeş günlük yasal süre geçirildikten sonra 18/04/2019 tarihinde verdikleri anlaşılmaktadır.
Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01/06/1990 tarihli ve 1989/3 Esas 1990/4 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalılar ..., ... ve ...’nın temyiz istemlerinin ayrı ayrı süre yönünden REDDİNE, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 02/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.