........

Taraflar arasındaki davadan dolayı yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Dairemizin 12/12/2018 gün ve 2018/4360 E. - 2018/8260 K. sayılı ilâmıyla onanmasına karar verilmiş, süresi içinde davacı Orman Yönetimi vekili tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

......parsel sayılı ve 15400 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, 3402 sayılı Kanunun 22/2-a maddesine göre yapılan kadastro çalışmalarında 159 ada 39 parsel sayılı 15445.93 m² yüzölçümlü ve tarla vasfı ile tespit edilmiştir.
Davacı Orman Yönetimi vekili kadastro mahkemesine sunduğu 06/04/2011 tarihli dava dilekçesinde özetle; Ovacık köyünde ilk orman tahdidinin 1941 yılında yapıldığını, 6831 sayılı Kanuna göre orman kadastrosu ve 1744 sayılı Kanun ile değişik 2. madde uygulaması ve aplikasyon işlemleri sırasında dava konusu taşınmazın orman tahdit sınırları içerisinde kaldığını ileri sürerek, kadastro çalışmalarında davalı adına yapılan tespitin iptali ile taşınmazın kesinleşmiş orman tahdit sınırları içinde kalan kısmının orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tescilini istemiştir.
Kadastro Mahkemesince 3402 sayılı Kanunun 22/2-a maddesine yapılan itiraz yönünden davanın reddine, tescil talebi yönünden ise mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
.......yapılan yargılama sonucu ise; davanın kısmen kabulü kısmen reddi ile dava konusu 159 ada 39 sayılı parselin 03/12/2014 tarihli bilirkişi raporunda (A) ile işaretli 582,77 m2"lik bölümünün davalı adına olan tapu kaydının iptali ile bu bölümün orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin, 12.12.2018 tarih, 2018/4360-8260 E.K. sayılı ilamı ile; ""İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın kısmen orman kadastrosu içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına"" karar verilmiş, davacı Orman Yönetimi 10.01.2019 tarihli dilekçesi ile onama kararının kaldırılarak yerel mahkeme kararının bozulmasını talep etmiştir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde tespit tarihinden önce 1941 yılında yapılıp kesinleşen orman kadastrosu, daha önce sınırlaması yapılmayan ormanlarda 4785 sayılı Kanun gözönünde bulundurularak 1984 yılında yapılan ve 11.12.1985 tarihinde ilân edilen orman kadastrosu, ilk tahdidin aplikasyonu ve 2/B uygulaması ile 22.04.1992 tarihinde ilân edilen aplikayon ve 2/B madde uygulaması vardır.
.....
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi kurulu tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın kısmen orman kadastrosu içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik yoktur. Ancak karar tarihinden sonra, 28.04.2018 tarihinde yürürlüğe giren 7139 sayılı Kanunun 33. maddesi ile...... tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununa göre alınan harçlardan, bu Kanunda belirtilen görevleri kapsamında düzenlenen kâğıtlar sebebiyle damga vergisinden ve tapu ve kadastro işlemlerinden kaynaklanan döner sermaye hizmet bedellerinden muaftır, hükmü gereğince Orman Yönetiminin açtığı dava nedeniyle aleyhine harçlara hükmedilmesi hatalı olup bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
Bu sebeple; ...... 04.03.2015 tarih, 2013/6- 2015/84 sayılı kararının hüküm kısmının ""3"" numaralı bendinin hükümden çıkarılarak yerine ""Davacı Orman Yönetiminden alınan peşin harcın iadesine ve harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına"" cümlesinin yazılarak düzeltilmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle onanmasına karar verildi.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davacı Orman Yönetiminin karar düzeltme isteminin kabulüne Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 12.12.2018 tarih ve 2018/4360-8260 E.K. sayılı onama kararının ortadan kaldırılmasına,....... 04.03.2015 tarih, 2013/6- 2015/84 sayılı kararının ""3"" nolu bendinin hükümden çıkarılarak yerine ""Davacı Orman Yönetiminden alınan peşin harcın iadesine ve harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına"" cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK"nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, karar düzeltme harcının istek halinde iadesine 18/06/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.