MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükmün gerekçe bölümünde eylemin rıza dışında gerçekleşmesine karşılık olayda cebir veya tehdit bulunmaması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 103/4. maddesinin uygulanmadığı belirtilmesine rağmen kurulan kısa hükümle sonradan hazırlanan gerekçeli kararda eylemin cebirle işlendiğinin dosya kapsamından anlaşılması nedeniyle müsnet suçtan belirlenen temel cezanın anılan madde ile artırılması suretiyle kabulle çelişkili hüküm kurulması,
İnfazda tereddüte neden olmama ve denetime imkan verme açısından hüküm fıkrasında TCK.nın 103/4 ile 103/6. maddelerinin uygulamalarının ayrı ayrı gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan dolayı 5237 sayılı TCK"nın 103/2, 103/4. maddeleri uyarınca verilen ceza 15 yıla ulaşsa veya geçse dahi, suçun sonucunda mağdurun ruh sağlığının bozulmasından dolayı neticenin ağırlığına göre tayin edilen cezanın TCK"nın 49/1, 103/6. maddeleri gereğince yirmi yıla kadar artırılmasının olanaklı bulunduğu nazara alınarak, hakkaniyet gereği cezada uygun bir miktar daha artırım yapılması yerine 103/6. maddesinin uygulama dışı bırakılması,
Suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı suçu kabul ederek pişmanlığını ifade etmesine rağmen dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçeyle hakkında 5237 sayılı TCK.nın 62. maddesinin tatbik edilmemesi,
Olay tarihinde on beş-on sekiz yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanununun 35. maddesi uyarınca sosyal inceleme raporu aldırılmama gerekçesinin karar yerinde gösterilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan mağdure vekili ve suça sürüklenen çocuk müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.