MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi Hazine, Orman Yönetimi ve davacılar tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R
Davacılar ... ve arkadaşları,... Merkez İlçede, 209 ada 7, 12 ve 14 parsel sayılı taşınmazların tapuda adlarına kayıtlı olduğunu, yörede yapılan ve 25/09/2009 - 25/03/2010 tarihleri arasında ilân edilen, dışarıda kalmış ormanların kadastrosu ve 2/B uygulaması sırasında, öncesi tamamen orman dışında olan taşınmazların kadastro komisyonu tarafından orman sayılarak, orman ve 2/B alanı içinde bırakıldığını iddia ederek, işlemin iptali ile taşınmazların tamamının orman alanı dışına çıkarılması istemiyle dava açmışlardır. Mahkemece, 209 ada 14 parselin tamamı, 7 ve 12 parsellerin ise, krokide (B) ve (D) ile gösterilen bölümleri yönünden davanın kabulüne, 7 parselin (A) ve 12 parselin (C) ile gösterilen bölümleri yönünden ise davanın reddine karar verilmiş, hüküm Hazine, Orman Yönetimi ve davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, altı aylık süre içinde açılan orman kadastrosuna itiraz niteliğindedir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve dava konusu 209 ada 14 sayılı parselin Orman Yönetimi ve tapu maliki kişi arasında görülen Gezici Arazi Kadastro Mahkemesinin 1953/405 - 221 sayılı kararı ile Orman Yönetiminin davası reddedilerek, taşınmazın kadastro tesbitinde olduğu gibi kişiler adına tescil kararı verildiği, bu kararın tarafları yönünden kesin hüküm oluşturulduğu, bu nedenle, taşınmazın, yapılan aplikasyonla orman sınırı içinde gösterilmesi işleminin iptaline karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı gibi, 7 ve 12 nolu parsellerin (B) ve (D) harfleri ile gösterilen bölümlerinin 1944 tarihli orman tahdit hattının dışında, (A) ve (C) harfi ile gösterilen bölümlerinin de orman tahdit hattı içinde olduğu ve aplikasyonun da 1944 tahdidine uygun olduğu anlaşıldığına göre, tarafların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Orman Yönetimine ve gerçek kişilere ayrı ayrı yükletilmesine, Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 28/01/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.