Bursa Ceza Kararları - Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6761 Esas 2020/5971 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6761
Karar No: 2020/5971
Karar Tarihi: 17.12.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6761 Esas 2020/5971 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, çocuğa karşı cinsel istismar suçunu işleyen sanığı kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçundan da suçlu bulmuştur. Ancak, sanığın cinsel istismar suçunu organ sokmak suretiyle gerçekleştirdiğine dair kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından, suçun vasfının tayininde yanılgıya düşülmüştür. Ayrıca, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçu için belirlenen temel ceza, suçun özelliklerini göz önünde bulundurulmadan alt sınırdan belirlenmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı kanunlara aykırı bulunarak bozulmuştur.
Belirtilen kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/1. maddesi: Kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçunun temel cezasını belirler.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/2. maddesi: Kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçunun alt sınırından daha ağır bir şekilde cezalandırılması durumunu belirler.
- 5320 sayılı Kanun: Yargılama usulü ve usul hükümlerine ilişkin kanundur.
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: Yargılamanın yenilenmesi veya bozulmasına ilişkin hükümler içeren madde.

14. Ceza Dairesi 2018/6761 E. , 2020/5971 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarına teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Tüm dosya içeriğine göre, çocuğun cinsel istismarı eyleminin organ sokmak suretiyle gerçekleştirilmek istenildiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle tamamlanan eylemin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Mağdurenin çelişkili beyanları ile dosya kapsamı nazara alındığında sanığın olay günü mağdureyi evine götürme eylemini cebir, tehdit ya da hile kullanmak suretiyle gerçekleştirdiğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan dolayı temel cezanın 5237 sayılı TCK"nın 109/1. maddesine göre belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde aynı Kanunun 109/2. maddesi ile hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
Mahkemece sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan temel ceza tayin edilirken suçun özellik arz etmeyen işleniş biçimi ve benzer olaylardan daha vahim bir hal içermemesinden dolayı alt sınırdan ayrılmayı gerektirir bir neden bulunmadığı gözetilmeden yetersiz gerekçeyle teşdiden belirlenen temel cezaya istinaden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 17.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.