MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ihalenin feshi davası sırasında davacı vekilince Hâkim.... (42257) hakkında reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Red talebini inceleyen merci tarafından, davacı tarafın hâkimin reddi talebini daha öncesine bilmesine rağmen ilk duruşmada dilekçe ile bildirmediği gerekçesiyle hâkimin reddi talebinin REDDİNE ve red talebinde bulunan tarafın 2000.-TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından duruşmalı olarak yapılması istenmişse de, 1086 sayılı H.U.M.K."nun 438/2. maddesi gereğince hâkimin reddine ilişkin verilen kararların temyiz incelemesinin duruşmalı yapılması mümkün olmadığından, talebinin reddine karar verildikten sonra, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
İncelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar H.M.K.’nın 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir ve yargılamanın devamı sırasında taraflardan birinin mahkeme hâkimi hakkında şikayette bulunması veya aleyhine dava açması, H.M.Y.’nın 36/1-d maddesinde belirtilen “davalı olmak” anlamında yorumlanamaz. Aksine bir yorum, yargılama yapan tüm hâkimlerin kötü niyetli taraflarca reddedilmesini kolaylaştıracağı gibi, bu hakkı kötüye kullanmak isteyenlerin davranışını da korumak anlamına gelir. Hiçbir hukuk kuralı, kötü niyetliyi korumaz. Aksini kabul etmek, kötü niyetli kişilerce açılacak uydurma dava ve şikayetler sonucu, davaya bakan hâkimlerin sağlıklı, baskıdan uzak ve hür iradeleri ile görev yapmalarına engel olacağı gibi, tabii hâkim ilkesini de zedeleyecektir. Bu nedenle, konuyu inceleyen mercinin H.M.Y.’nın 36/1-d. maddesi hükmünü yorumlamasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak, merci tarafından davacının kötüniyetli olduğu kabul edilerek HMK 42/4. maddesi gereğince 2000.- TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, HMK 42/4. madde şartları davacı aleyhine gerçekleşmemiştir. Şöyle ki, HMK 42/4. maddesi gereğince ret talebinin kötüniyetli olarak yapılması ve esas yönünden kabul edilmemesi halinde talepte bulunan aleyhine disiplin para cezasına hükmedilebilecektir. Bir başka anlatımla, disiplin para cezasına hükmedebilmek için ret talebinin kötüniyetle yapılması ve talebin esas yönünden reddedilmesi gerekir. Bu iki şart birlikte mevcut bulunmalıdır. Aksi takdirde, ret talebinde bulunan tarafın disiplin para cezası ile cezalandırılması mümkün değildir. Somut olayda, merci tarafından ret talebinin süresinde yapılmadığından usûle ilişkin olarak talebin reddedildiği, davacı tarafından ileri sürülen ret taleplerinin esası incelenerek ret kararı verilmediğine göre HMK 42/4. gereğince davacı aleyhine disiplin para cezasına hükmedilmesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün düzelterek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının 2. bendinin hüküm fıkrasından tamamen çıkartılmak ve devam eden bendlerin takip eden sıra numarası ile devamı suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi göndermesiyle H.Y.U.Y.’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, 28/01/2013 günü oy birliği ile karar verildi.