T.C.
YARGITAY
3. HUKUK DAİRESİ
BAŞKANLIĞI

ESAS NO : 2015/14651
KARAR NO : 2016/976
Y A R G I T A Y İ L A M I
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : SARAYKÖY ASLİYE HUKUK (AİLE) MAHKEMESİ
TARİHİ : 10/07/2015
NUMARASI : 2015/216-2015/288



Taraflar arasındaki ziynet eşyasının iadesi davasının bozma ilamı üzerine mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili boşanma dosyasından tefrik olunan ziynet eşyası istemli dilekçesinde tarafların 2010 yılında evlendiklerini, davalının düğün yaparken 30.000,00 TL borçlandığını, paraya ihtiyacı olduğunu iddia ederek nişan ve düğün sırasında takılan tüm ziynet eşyalarını geri vermek vaadiyle müvekkilinden aldığını, ancak ziynetleri bozdurarak bir kısmı ile kız kardeşine kalan kısmı ile ağabeyine araba almaları için verdiğini iddia ederek; kişisel eşya olan ziynetlerin aynen iadesini, bunun mümkün olmaması halinde bedelleri toplamı olan 25.000,00 TL"nin yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde davacının ziynetleri evden ayrılırken yanında götürdüğünü beyanla, davanın reddini talep etmiştir .
Mahkemece; davacı tarafça kanıtlanamayan davanın reddine karar verilmiş; sözkonusu karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiş; Dairemizin 17.03.2015 tarih, 2014/18127 Esas-2015/4350 Karar sayılı ilamıyla; davaya aile mahkemesi sıfatıyla bakılması gerektiğinden bahisle bozma konusu yapılmıştır .
Mahkemece; bozma ilamına uyularak Aile Mahkemesi sıfatıyla yapılan yargılama neticesinde; davacı tarafca ispatlanamayan davanın reddine karar verilmiş; sözkonusu karar davacı vekilince temyiz edilmiştir .
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Kural olarak; düğün takıları kim tarafından takılırsa takılsın, kadına ait kişisel eşya sayılır. Bu nedenle ziynet eşyalarının, iade edilmemek üzere kadının rızası ile verildiğini, davalı koca ispat etmelidir.


Somut olayda; davacı, düğünde hediye olarak takılan 9 adet burma bilezik, 3 adet ince hediyelik bilezik, 1 adet gramise, 10 adet çeyrek altının iadesini talep etmiş ise de; yargılamada sürecinde ortaya koyduğu delilleri ile bu ziynet eşyalarının davalı tarafından zorla elinden alındığını ispatlayamamıştır. Ancak, davalı 07.06.2013 günlü duruşmada alınan beyanında davacıya düğünde takılan 3 tane ince hediyelik bilezik ile 10 adet çeyrek altının düğünden 15 gün sonra bozdurularak kıyafet ve eşya alındığını ikrar etmiştir.
Şu durumda; davalı tarafın ikrarı ile davacı kadına ait 3 adet ince bileziğin ve 10 adet çeyrek altının davalı koca tarafından bozdurulduğu kanıtlanmıştır. Öte yandan; gerçekleşen bu durum karşısında ispat yükü kendisine geçen davalı koca, davacı kadının bu bilezikleri iade edilmemek üzere kendi rızası ile verdiğini de ispatlayamamıştır.
Bu durumda mahkemece; 3 adet ince bilezik ve 10 adet çeyrek altın yönünden ziynet eşyası alacağının kanıtlandığı gözetilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile istemin tümden reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK. nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 28.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.