MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... Asliye Ticaret Mahkemesi

Davacı ... Şekerleme ve Gıda San. Tic. Ltd. Şti temsilcisi ... tarafından, davalı PTT AŞ aleyhine 26/03/2018 gününde verilen dilekçe ile haksız fiil nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece verilen ara karar sonunda; "talebin reddine" dair verilen 06/11/2018 günlü karara karşı davacı temsilcisinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede; istinaf başvurusunun reddine dair verilen 10/03/2020 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı temsilcisi tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dosya kapsamından; ilk derece mahkemesine ait 25/10/2018 tarihli ara kararın davacı şirket temsilcisi tarafından 01/11/2018 tarihinde istinaf edildiği, ilk derece mahkemesince 25/10/2018 tarihli ara kararın mahiyeti itibariyle İstinaf Kanun yoluna götürülmesinin mevzuat uyarınca mümkün olmadığı gerekçesiyle 06/11/2018 tarihinde davacının istinaf başvurusunun reddine karar verildiği, 06/11/2018 tarihli red kararının davacı şirket temsilcisi tarafından istinaf edildiği, Bölge Adliye Mahkemesince 6100 sayılı HMK"nun 341. maddesi kapsamında, mahkemece verilen ara kararların tek başına istinaf incelemesine konu edilemeyeceğinin anlaşılması karşısında ilk derece mahkemesince verilen istinaf talebinin reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle davacı şirket temsilcisinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, Bölge Adliye Mahkemesinin istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin 10/03/2020 tarihli kararının davacı şirket temsilcisi tarafından temyiz edildiği anlaşılmaktadır.
6100 sayılı HMK"nın 341 maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, HMK 361 ve 362 maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilemeyen kararlar belirlenmiştir.
HMK"nun 361 maddesi uyarınca, kural olarak mahkemelerin tüm nihai kararları temyiz edilebilir. Ancak, ara kararlar tek başına temyiz edilemezler. Nihai kararla birlikte temyiz edilebilirler. Şu durumda, davacı şirket temsilcisinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Ara kararın temyizi kabil olmadığından temyiz dilekçesinin REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesine GÖNDERİLMESİNE ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 22/12/2020 gününde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.