Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından sanık ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/1-b, 143/1, 116/4 ve 151/1. maddeleri uyarınca 2 yıl 2 ay hapis, 1 yıl hapis ve 4 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair, Antalya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/09/2012 tarihli ve 2006/596 esas, 2012/1037 sayılı kararının Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 14/10/2014 tarihli ve 2014/6746 esas, 2014/28023 sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmesini müteakip, hükümlü tarafından yapılan yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine ilişkin aynı Mahkemenin 21/10/2015 tarihli ve aynı sayılı ek kararına yönelik itirazın reddine dair, Antalya 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/11/2015 tarihli ve 215/793 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü"nün 25.01.2016 gün ve 94660652-105-07-15213-2015- Esas 2061/7265 sayılı yazılı istemine göre anılan kararın kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/02/2016 tarih ve 2016/44377 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmiş olduğu görülmekle, okundu,
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 23/3. maddesinde yer alan “Yargılamanın yenilenmesi hâlinde önceki yargılamada görev yapan hâkim aynı işte görev alamaz” şeklindeki düzenleme ile aynı Kanun’un 318/1. maddesinde ki “Yargılamanın yenilenmesi istemi, hükmü veren mahkemeye sunulur. Bu mahkeme, istemin kabule değer olup olmadığına karar verir”. biçimindeki düzenleme karşısında, ilk kararı veren hâkimin olayla ilgili kanaatinin oluştuğu, görüşünün ilk hükümle belirginleştiği, yeniden yargılama aşamasında ya da bu aşamaya götürecek talebin kabule değer olup olmadığına dair vereceği kararda önceki kanaat ve görüşünün etkisi altında kalabileceği, bu nedenle adil yargılama hakkının bir uzantısı olarak olaya tamamen yabancı, farklı bir hâkimin yargılamanın yenilenmesi talebini incelemesi gerektiği cihetle, somut olayda ilk yargılamada görev alan hâkim tarafından yargılamanın yenilenmesi talebinin reddine karar verilmiş olduğu gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu, kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargıtay Kanunu"nun 14. maddesi hükmüne, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.01.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak 01.02.2015 tarihinde yürürlüğe giren 19.01.2015 tarih ve 2015/8 sayılı iş bölümü kararının ceza daireleri ortak hükümler başlıklı maddesinin “ bozma veya herhangi bir nedenle daire dışına gönderdiği işlerden geri gelenlere bakarlar” düzenlemesine ve aynı dosyada, Yargıtay 13. Ceza Dairesinin 14/10/2014 tarih, 2014/6746 esas, 2014/28023 karar sayılı kararıyla asıl hükmün onanmasına karar verildiğinin anlaşılmasına göre, kanun yararına bozma istemine ilişkin incelemenin Yüksek (13.) Ceza Dairesinin görevi dahilinde olduğundan Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye gönderilmesine, 17.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.