İş yeri dokunulmazlığını ihlâl etme ve mala zarar verme suçlarından suça sürüklenen çocuk ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/4, 151/1, 31/2 (iki kez), 62 (iki kez) ve 52/2. maddeleri gereğince 5 ay hapis ve 1.000,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/06/2018 tarihli ve 2018/491 esas, 2018/517 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 24/12/2019 gün ve 19764-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/01/2020 gün ve 2020/2051 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz ve istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddî boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, adı geçen sanığın mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçları ile birlikte işlediği iddia olunan hırsızlık suçundan hakkında hükmolunan mahkûmiyet hükmü yönünden istinaf yoluna başvurulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 22/02/2019 tarihli ve 2018/2353 esas, 2019/311 sayılı kararı ile hükmün bozularak yeniden karar verilmek sureti ile sanığın atılı hırsızlık suçunu işlediğine ilişkin delil olmadığından bahisle beraatine karar verildiği, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince beraate konu hırsızlık suçunun yanında işlenen mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçlarına ilişkin olarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi nedeniyle istinaf incelemesine konu edilemediği anlaşılmış ise de, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçlarının beraat kararı verilen hırsızlık suçuyla bağlantılı olduğu ve her üç suçun birlikte işlendiğinin iddia edildiği, sanığın mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlâl etme suçlarını işlediğine dair de mahkûmiyete yönelik kesin delil elde edilemediği gözetilmeksizin, beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
İnceleme konusunu oluşturan davada, her ne kadar suça sürüklenen çocuk ... hakkında, Manisa 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/06/2018 tarihli ve 2018/491 Esas - 2018/517 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan mahkumiyet, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından ise hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları verildiği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların itiraz edilmeksizin kesinleştiği, hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmünün suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından istinaf edilmesi üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesinin 22/02/2019 tarihli ve 2018/2353 Esas, 2019/311 Karar sayılı kararı ile suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçunu işlediği sabit olmadığından beraat kararı verildiği anlaşılmış ise de; kesinleşen hükümden sonra ortaya çıkan bu durumun ancak 5271 sayılı CMK’nın 311/1-e maddesi uyarınca yargılamanın yenilenmesi sebebi olabileceği, kanun yararına bozma gerekçesi yapılamayacağından ve delillerin takdir ve değerlendirilmesinde yanılgıya düşüldüğünden söz edilerek kanun yararına bozma yasa yoluna başvurma olanağı da bulunmadığından, (MANİSA) 5. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 28.06.2018 tarihli ve 2018/491 Esas - 2018/517 Karar sayılı karara yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 07/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.