Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : 1.579,28 TL maddi, 500 TL manevi tazminatın
davalıdan alınarak davacıya verilmesine.

Davacı vekilinin 02.02.2012 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Şanlıurfa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.12.2011 tarih, 2010/754 Esas - 2011/711 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Hırsızlık suçundan, 27.09.2010 – 20.10.2010 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 31.01.2012 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 02.02.2012 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu , tazminat davasının beraat hükmünün kesinleşmesinden itibaren 3 ay içinde, dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23.03.2010 gün ve 2009/256 esas, 2010/57 sayılı kararı da göz önüne alınarak, süresinde açıldığının kabul edilerek yargılamaya devam edilmesi nedeniyle tebliğnamedeki bozma isteyen 1-b bendindeki görüşe, davacının gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği süreleri karar başlığında gösteren beraatine ilişkin hükmün ve bu hükme ait kesinleşme şerhinin onaylı suretinin getirtilerek dosya arasına alındığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen 1-a bendindeki görüşe, dava dilekçesinin davalıya tebliğinden sonra davalı vekili tarafından davaya cevap verilmesine karşılık yargılama süresi boyunca davalı tarafından davacı tarafından tarafları ve konusu aynı olan bir başka tazminat davasının açıldığı yönünde derdestlik itirazında bulunulmadığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen 2-a bendindeki görüşe, iştirak edilmemiş, manevi tazminat miktarı belirlenirken objektif bir kriter olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, gözaltına alınmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre, faiz talep edilmemesi ve benzeri hususlar da gözetilmek suretiyle, hakkaniyet ölçüsünü aşmayacak bir şekilde, hak ve nasafet kurallarına uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, 23 gün süreyle tutuklanan davacı için hükmedilen manevi tazminat miktarının bu ölçülere uymayıp eksik tayini temyiz edenin sıfatın göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin kendileri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı beraat ettiği ceza dava dosyasında kendisini vekille temsil ettirmiş olsa bile bu konuda talebi olmamasına rağmen, bilirkişi tarafından hesaplanan maddi tazminata ayrıca beraat hükmünün verildiği tarihte geçerli Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen 1.100.00 TL maktu vekalet ücretinin de ilavesi suretiyle fazla maddi tazminata hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin hükmedilen tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasındaki maddi tazminat miktarının 479,28 TL’ye indirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.