MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili; davalıların sürücüsü ve işleteni olduğu aracın karıştığı tek taraflı trafik kazasında yaya olarak bulunan müvekkillerinin kardeşi ...."ın vefat ettiğini, müteveffanın uzun süre tedavi gördüğünü, müvekkillerinin 1.070,00 TL tedavi masrafı yaptığını, tedavi süresince müteveffa için bakıcı tuttuklarını, bakıcıya aylık 1.200,00 TL ödeme yaptıklarını, dört ay kadar bakıcının müteveffaya baktığını belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla toplam 5.870,00 TL maddi tazminat ile davacı kardeşler için ayrı ayrı 3.000,00 TL olmak üzere toplam 9.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı ...; kazanın meydana gelmesinde kusuru olmadığını, müteveffanın yaya geçidini kullanmadığını, karşıdan karşıya geçme kurallarına uymadığını, müteveffanın zihinsel engelli olduğunu, davacıların sağlığında da müteveffayla ilgilenmediğini, ölümün doktorların defalarca hastanede bakılması gerektiğini söylemesine rağmen evde iyi bakılmaması nedeniyle meydana geldiğini, bakıcı ve tedavi giderlerinin bir kısmını ödediğini ve talebin fahiş olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Davalılar ..., ... ve ... davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece; bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde iddia, savunma, toplanan kanıtlara ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 1.017,50 TL bakıcı giderinin kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, bakıcı gideri dışındaki talepler hakkında bozma ilamında temyiz itirazlarının reddine karar verildiğinden sair hususlarda karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş; hüküm, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda davanın kısmen kabulüyle davacı lehine 1.017,50 TL"ye hükmedilmitir. Karara karşı sadece davalı ... vekili temyiz talebinde bulunmuştur.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, verilen karar miktar itibariyle davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Mahkemece bozma ilamından önceki kararda tedavi gideri olarak hükmedilen 267,50 TL, bozma ilamıyla bozulmayarak kesinleşmiştir. Mahkemece bozma ilamından sonra sadece bakıcı gideri yönünden yargılama yapılıp gerekçeli kararda takdir edilen 750,00 TL"nin tahsili yönünde hüküm kurulması gerekirken 267,50 TL tedavi giderinin tekrardan eklenerek toplam 1.017,50 TL"nin tahsiline karar verilmesi doğru değilse de kesinlik sınırı nedeniyle bu hususta değerlendirme yapılmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün davalı yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalı ..."ye geri verilmesine, 18/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.