MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi Orman Yönetimi vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... Yönetimi, 22.06.2011 tarihli dilekçesiyle .... Köyü 107 ada 166 (eski 288 parsel) parsel sayılı taşınmazın, kesinleşen orman kadastro sınırı içinde kaldığını ileri sürerek, davalılar adlarına olan tapu kaydının iptali ve orman niteliği ile Hazine adına tescili, davalıların elatmasının önlenmesi istemiyle dava açmıştır. Mahkemece davanın KABULÜNE, davaya konu taşınmazın 04/05/2012 tarihli krokide (A) harfi ile gösterilen 102,78 m2"lik kısmının tapu kaydının iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tesciline, bu bölüm üzerindeki davalıların elatmasının önlenmesine karar verilmiş, davacı ... Yönetimi vekili tarafından hüküm temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman kadastrosunda orman sınırları içinde bırakılmış olan taşınmazın tapu kaydının iptali ve orman niteliğiyle tescili ile elatmanın önlenmesine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede, 1947 yılında 3116 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılıp kesinleşen orman kadastrosu mevcuttur. Daha sonra, 1982 yılında yapılıp ilân edilen, ancak; itirazlar incelenmediği için kesinleşmeyen aplikasyon ve 1744 sayılı Kanun ile değişik 6831 sayılı Kanunun 2. madde uygulaması, 1988 yılında başlanıp 1990 yılında tamamlanarak, 22/02/1991 - 29/08/1991 tarihlerinde ilân edilen ve dava tarihinden önce kesinleşmiş olan aplikasyon, sınırlaması yapılmamış ormanların kadastrosu ve 2/B uygulaması vardır. 1965 yılında da genel arazi kadastrosu yapılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırmada çekişmeli taşınmazın kısmen orman kadastrosu dışında kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 04/03/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.