##########
MAHKEMESİ :##########AİLE MAHKEMESİ
##########
##########
##########
##########



Taraflar arasındaki kişisel eşyanın iadesi davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dava dilekçesinde; tarafların 2004 yılında evlendiklerini, 6-7 ay birlikte yaşadıklarını, müvekkilinin davacı tarafından evden kovulduğunu ve kayın babası tarafından ağabeyinin evine bırakıldığını, hiçbir şahsi, ziynet ve çeyiz eşyasının kendisine verilmediğini belirterek fazlaya ilişkin hakların saklı kalması kaydıyla ziynet, çeyiz ve şahsi eşyaların aynen iadesi, mümkün olmadığı takdirde ziynet eşyaları yönünden 38.400,00 TL"nin, çeyiz ve şahsi eşyalar yönünden 10.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının müşterek konuttan ayrıldığı sırada ziynet eşyalarını yanında götürdüğünü, davacıya ziynet eşyalarının müvekkilinin babası tarafından bizzat teslim edildiğini, davacının iddia ettiği kadar ziynet eşyası bulunmadığını, çeyiz eşyaları konusunda iddiasının gerçek dışı olduğunu, eşyaların teslime hazır olunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; ziynet eşyaları yönünden davanın ispat edilmemesi nedeniyle reddine, çeyiz eşyaları yönünden davayı kabul beyanı doğrultusunda davanın kabulü ile çeyiz eşyalarının aynen iadesine, mümkün olmaması halinde 10.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile tahsiline, 750,00 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir.

Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12. maddesinde belirtilen; Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.” hükmüne göre kabul edilen çeyiz eşyaları yönünden davacı vekili lehine 1.500,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 750,00 TL vekalet ücretine hükmedilmesi doğru değilse de, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün vekalet ücretine ilişkin B-5. Maddesindeki “750,00 TL” rakamının çıkartılarak, yerine “1.500,00 TL” rakamının yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 10.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.