Tebliğname No : 15 - 2012/50748

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Akçadağ Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/11/2011
NUMARASI : 2008/207, 2011/155
SANIKLAR : A.. B.., B.. A..
SUÇ : Dolandırıcılık


Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkûmiyetine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanıkların kombi bayiliği yapan şikâyetçinin dükkânına giderek 3 adet kombi almak istediklerini beyan edip, pazarlık yaparak 1.050.00 TL"ye anlaşıp dükkândan ayrıldıkları, aradan bir süre geçtikten sonra sanıklardan B.. A.."in, dükkâna geri giderek kombileri alıp, şikâyetçiye ait araca yükledikten sonra, Akçadağ"da oturduğunu, oradaki sapağa kombileri götürdükleri takdirde kendisini araçla oradan alacaklarını ve ........ Et lokantasında bulunan diğer sanık A.. B.."ın parayı vereceğini söylemesi üzerine şikâyetçinin inanarak Bülent’i kombilerle birlikte Akçadağ sapağında bıraktığı, ancak geri döndüğünde ve lokantaya gittiğinde diğer sanığın orada olmadığını gördüğünün anlaşıldığı olayda;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve 2014/140-2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle koşullarının oluşması halinde sanık A.. B.. yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Hapis cezalarının alt sınırdan tayin edilmesine rağmen, adli para cezalarının belirlenmesi sırasında, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle sanıklar hakkında fazla ceza tayin edilmesi,
2-5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin 1. fıkrasının “c” bendinde yer alan haklardan, sanık ............... kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun, aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, altsoyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c. maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesine istinaden halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, anılan maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasından, sanık Bülent hakkında uygulanan adli para cezasına ilişkin sırasıyla “30 gün”, “25 gün”, “500,00 TL" terimlerinin çıkarılarak yerlerine sırasıyla "5 gün", “4 gün” ve “80,00 TL" adli para cezası ibarelerinin eklenmesi ile sanık Abdullah hakkında kurulan hükümde yer alan adli para cezalarına ilişkin sırasıyla “30 gün” ve “500,00 TL” ibareleri yerine “5 gün” ve “100,00 TL” terimlerinin yazılması ve aynı hüküm fıkrasından, 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerine, "5237 sayılı TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın “c” bendinde yer alan, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" denilmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.