MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı-Karşı Davalı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine,
Davalı-Karşı Davacı şirket ise, davalı ... ile aralarında istisna akdi olduğunun, hizmet akdi olmadığının ve olayın iş kazası olmadığının tespitine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, Davacı-Karşı davalının açmış olduğu tazminat davasının kısmen kabulüne, Davalı-Karşı davacı şirketin açmış olduğu tespit davasının reddine karar vermiştir.
Hükmün, Davalı-Karşı Davacı .... A.Ş. vekili tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan ve temyiz konusu hükme ilişkin dava, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kanuni gerektirici sebeplere, temyiz edenin sıfatına ve temyiz nedenlerine göre davalı şirket vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacının açtığı asıl davada talep, 10.01.2005 tarihinde maruz kalınılan iş kazası sonucu sürekli iş göremezliğe maruz kalan sigortalının maddi zararlarının giderilmesi istemlerine, davalı işverenin açtığı birleşen davadaki talep ise 10.01.2005 tarihindeki zararlandırıcı olayın iş kazası olmadığının ayrıca davacının maluliyetinin oluşmasına başkaca iş yerlerinde geçirdiği kazaların da etkili olduğunun tespiti istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, birleşen dava bakımından zararlandırıcı olayın iş kazası olmadığı yönündeki talebin reddine, davacının başkaca iş yerlerindeki kazalarının mevcut maluliyetine etkisinin tespiti talebinin ise hukuki yarar yokluğu nedeniyle reddine, asıl dava bakımından 24.330,72TL maddi-30.000,00TL manevi tazminatın dava tarihi olan 29.08.2005 tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalı şirketten tahsiline karar verilmiştir.
Bir davada kabul olunan miktar üzerinden alınması gereken bakiye harcın hazine adına iradına karar verilmesi gerekir. Somut olayda ise, kabulüne karar verilen tazminat miktarına göre hesaplanan bakiye harcın davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine şeklinde hüküm kurulmuş olup bu husus usul ve yasaya aykırıdır.
O halde davalı şirket vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda yapılan açıklama gereğince; 27.02.2014 tarihli hükümde bakiye harcın tahsilinin kararlaştırıldığı (D) maddesinin 1. bendinin sonunda geçen “... davacıya verilmesine” ibaresinin silinerek yerine “...hazineye gelir kaydına” ibaresinin yazılmasına. Hükmün düzeltilmiş bu hali ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 22.09.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.