(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)

Hükümlü ...’ın, cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infazına dair Manisa İnfaz Hâkimliğinin 11/11/2016 tarihli ve 2016/2536 Esas, 2016/2505 sayılı Kararını müteakip, Antalya Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 15/11/2016 tarihli ve 2016/3656 NKL sayılı yazısı ile, hükümlünün denetimli serbestlik tedbirine uymadığından bahisle, hükümlünün koşullu salıverme tarihine kadar olan cezasını kapalı ceza infaz kurumunda çektirilmesi talebinin kabulüne ve koşullu salıverme tarihine kadar olan cezasının infaz için kapalı ceza infaz kurumuna gönderilmesine ilişkin Antalya İnfaz Hâkimliğinin 04/01/2017 tarihli ve 2017/30 Esas, 2017/35 sayılı Kararına karşı yapılan itirazın süresinde yapılmadığı gerekçesiyle reddine dair Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/04/2018 tarihli ve 2018/744 değişik iş sayılı Kararı ile ilgili olarak;
Hükümlünün yokluğunda verilen kararın, mernis adresine 7201 sayılı Tebligat Kanununun 35. maddesine göre tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmış ise de, anılan maddenin uygulanabilmesi için gerekli ön şart olan kendisine veya adresine kanunun gösterdiği usullere göre, daha önce yapılmış bir tebliğ işleminin bulunması veya tebliğ yapılmamış ise, anılan Kanunun, tebliğ tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 35. maddesinin son fıkrasında gösterilen istisnai durumlardan birinin oluşmasının gerekli olması karşısında; tebliğ tarihinde yürürlükte bulunan Tebligat Tüzüğünün 55/2. maddesi yollamasıyla aynı Tüzüğün 28. maddesinde adres araştırmasına yönelik olmak üzere belirtilen şekil şartları yerine getirilmeden yapılan tebligatın da geçerli olamayacağı, kaldı ki Mahkemece tebliği istenilen anılan karar ile hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna iadesine karar verilmiş olması karşısında şahsın ceza infaz kurumunda bulunup bulunmadığı araştırılmadan sanığın bilinen son adresi ile aynı olan mernis adresine Tebligat Kanununun 35. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu kabul edilerek ve ceza infaz kurumunda 27/03/2018 tarihinde yapılan tebligatın öğrenme tarihine göre süresinde yapılan itiraz hakkında Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesince bir karar verilmesi gerekirken süresi içerisinde yapılmadığı gerekçesiyle yazılı şekilde verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan Kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 08/11/2018 gün ve
94660652-105-07-10131-2018-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/04/2018 tarihli ve 2018/744 değişik iş sayılı Kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25/02/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.