MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Kadastro sırasında, ... Köyü çalışma alanında bulunan 371 parsel sayılı 2400 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz, vergi kaydı ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği nedeniyle, bağ vasfıyla ... adına tespit ve tescil edildikten sonra, 31.07.1987 tarihinde ...’e satılmış ve bilahare 2000 yılında yapılıp 27.04.2001 ila 27.10.2001 tarihleri arasında ilan edilen orman kadastrosunda dava konusu parsel orman sınırları içerisine alınmıştır. Davacı ..., dava konusu taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu iddiasıyla taşınmazın orman sınırları dışına çıkarılması istemiyle dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabulüne ve dava konusu taşınmazın orman sınırları dışına çıkarılmasına karar verilmiş ve bu karar hüküm Yargıtay 20. Hukuk Dairesi"nin 2010/13851 Esas, 2011/358 Karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleşmiştir. Bu kez davalı ... İdaresi vekili 04.09.2019 tarihli dilekçesiyle, taşınmazın zemindeki konumu ile mahkeme kararına dayanak oluşturan bilirkişi raporuna ekli krokideki konumunun farklı olduğunu ve hükmün infaz edilemediğini ileri sürerek, tavzih talebinde bulunmuştur. Mahkemece yapılan inceleme sonunda tavzih talebinin reddine karar verilmiş; iş bu karar tavzih talep eden davalı ... İdaresi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, 7139 sayılı Kanun"un 33. maddesi uyarınca Orman İdaresi"nden harç alınmasına yer olmadığına, yasal koşullar gerçekleştiğinde kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23.11.2020 gününde oybirliği ile karar verildi.