MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tedbir nafakası davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I


Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin, eşi olan davalıdan gördüğü şiddet nedeniyle müşterek çocukları ile birlikte babaevine sığındığını ileri sürerek; müvekkili için 500 TL, müşterek çocuklar için ayrı ayrı 250"şer TL tedbir nafakasına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, eşinin her dediğini yaptığını fakat, eşinin psikolojik rahatsızlıkları sebebiyle kendisine inanmadığını, evdeki eşyaları yaktığını ve kırdığını, davalıya bıçak ve şiş çektiğini, çocukları alıp evden gittiğini ve çocukları göstermediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; davacı eşin, ayrı yaşamaya hakkı olduğunu ispat edememesi nedeniyle, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı tarafın sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak, müşterek çocuklara fiilen bakan ana veya baba, ayrı yaşamda haklı olsun olmasın diğer eşten TMK."nun 197/son, 327 ve 329.maddeleri gereğince çocuk adına nafaka isteyebilir.
Buna göre, davacı anne yanında kaldıkları anlaşılan müşterek çocuklar yönünden de davanın yazılı gerekçe ile reddi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 15.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.