Ankara Ceza Kararları - Oğlunu kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/53 Esas 2019/1101 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/53
Karar No: 2019/1101
Karar Tarihi: 25.02.2019

Oğlunu kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2019/53 Esas 2019/1101 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, oğlu maktulü kasten öldürme suçundan 18 yıl 4 ay hapis cezasına çarptırılmıştır. İstinaf başvuruları esastan reddedilmiştir. Sanığın müdafii tarafından gerekçenin mahkumiyete yeterli delil bulunmamasına, suç niteliğine, katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin haksız tahrik sebebinin olmamasına, cezadan takdire bağlı indirim yapılmamasına yönelik temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Kararda TCK'nın 82/1-d, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca ceza verilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2019/53 E. , 2019/1101 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Oğlunu kasten öldürme
HÜKÜM : TCK"nin 82/1-d, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 18 yıl 4 ay hapis cezasına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında; oğlu maktul ...’i kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne karşı, sanık müdafii ve katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekili tarafından süresinde istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesince verilen 06.04.2018 gün ve 2018/287 Esas, 2018/337 Karar sayılı "istinaf başvurularının esastan reddi" Kararının, sanık müdafii ve katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede;
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesince verilen 06.04.2018 gün ve 2018/287 Esas, 2018/337 sayılı Kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin gerekçenin mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, suç niteliğine, katılan Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı vekilinin haksız tahrik sebebi bulunmadığına, cezadan takdire bağlı indirim yapılmamasına yönelen temyiz itirazları yerinde görülmediğinden, temyiz başvurusunun tebliğnamedeki düşünce gibi ESASTAN REDDİNE, sanık hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin reddine, 25/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.