Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2182 Esas 2019/1107 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2182
Karar No: 2019/1107
Karar Tarihi: 25.02.2019

Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2182 Esas 2019/1107 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, kasten öldürme suçundan Ordu 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından 15 yıl hapis cezası ve hak yoksunluğuna çarptırılmıştır. Sanığın temyiz başvurusu esastan reddedilmiştir. Yargıtay Cumhuriyet Savcısının huzurunda yapılan duruşmada sanığın cezası ve tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak tahliye talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise; Türkiye Ceza Kanunu (TCK) 81, 29, 62, 53. maddeleridir. 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararına göre hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesini öngörmektedir.

1. Ceza Dairesi 2017/2182 E. , 2019/1107 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK"nin 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluğuna dair, Ordu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/09/2016 tarihli ve 2015/251 E. 2016/178 K. sayılı kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine.

TÜRK MİLLETİ ADINA

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarının; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı gözetilerek infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmekle;
Sanık ... hakkında maktul ...’yi kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yapılan incelemede; Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi 04/11/2016 tarihli ve 2016/13E. 2016/11K. sayılı kararında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin temyiz dilekçesi ve duruşmalı incelemedeki; suç vasfına, haksız tahrikin derecesine, katılanlar vekilinin; suç vasfına, haksız tahrik maddesinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının ESASTAN REDDİNE, sanık hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin reddine, 25/02/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.
25/02/2019 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet savcısı ..."ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ... müdafii Avukat ..."nin yokluğunda 28/02/2019 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.