MAHKEMESİ : Ankara 25. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/10/2013
NUMARASI : 2013/63-2013/498

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalının sevk ve idaresindeki aracın, müvekkillerinin yolcu olarak bulunduğu araca çarpması neticesinde meydana gelen kazada, müvekkili V."ın eşi ve oğlu ile müvekkili Ş."nün eşi ve kızının yaşamını yitirdiğini, müvekkillerinin ise yaralandığını, davalının kazada tam kusurlu olup hakkında Sincan 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2008/279 Esas sayılı dosyasıyla dava açıldığını ve mahkumiyetine karar verildiğini, müvekkillerinin manevi zarara uğradığını ileri sürerek her bir davacı için 75.000,00"er TL olmak üzere toplam 150.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, yetki itirazında bulunmuş; talep edilen tazminat miktarının fahiş olduğunu belirterek davanın esastan da reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davanın kısmen kabulü ile her bir davacı için 35.000,00"er TL olmak üzere toplam 70.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsili ile davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dava, trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davalı Y. Y. E. hakkında Sincan 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2008/279 E. 2009/66 K. Sayılı dosyası ile yapılan yargılama sonunda, davalının 5 yıl 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş; hükmün taraflarca temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 12. Ceza Dairesi"nin 17/12/2012 tarih ve 2012/5113 Esas 2012/27531 Karar sayılı ilamıyla onanarak kesinleştiği anlaşılmıştır. Eldeki davada, dava dilekçesinin tebliği için davalı adına çıkarılan tebligatın ceza evinde bulunan hükümlü davalıya bizzat tebliğ edildiği belirtilmiştir. Mahkeme kararının tebliği için çıkarılan tebligatın da, aynı şekilde ceza evinde bulunan hükümlü davalıya bizzat tebliğ edildiği görülmektedir. Ancak TMK."nun 407. maddesine göre, davalının hükümlü olması nedeniyle vesayet altında olması gerekeceğinden, davalıya doğrudan yapılan tebligat hukuken geçerli değildir. Bu durumda, TMK"nun 407. maddesi uyarınca mahkemece, davalının vasisi var ise vasinin davaya katılımının sağlanması; vasi tayin edilmemiş ise, davalının vesayet altına alınmak suretiyle usulüne uygun şekilde vasi tayini sağlandıktan sonra vasinin davaya katılımı sağlanarak davaya devam edilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
2- Bozma neden ve şekline göre davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 01/07/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.