MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın zamanaşımı nedeniyle reddine dair hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili ..."ın 02/06/2006 tarihinde kendi sevk ve idaresindeki ... plaka sayılı otomobil ile seyir halinde iken ....sevk ve idaresindeki .... plaka sayılı otobüsün çarpışmaları sonucu müvekkilinin ağır şekilde yaralandığını, bu kaza sonucu genel beden gücünden kayba uğradığını, bu kaybın belirlenmesi için ... Kurumu"ndan rapor alınması gerektiğini, müvekkilinin ciddi kazanç kaybının söz konusu olduğunu, kazaya karışan aracın sigorta şirketinin kusurlu olduğunu, davalı şirkete başvuru yapıldığını ve bu başvuru sonucunda 26.184,73.TL ödeme yapıldığını, bunun yetersiz bir ödeme olduğunu belirterek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla sürekli iş gücü kaybına uğrayan müvekkili için 100,00.TL ve fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla mutad iştigalinden geri kalma ve çalışamayarak gelir kaybına uğrayan müvekkili için 100,00.TL maddi tazminatın davalıya başvuru tarihini müteakip 8.iş gününün bitimi tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... şirketi vekili, kaza sonucu yapılan başvuru sonucunda aktüer ..."e maluliyet hesabı yaptırıldığını, 26.184,73.TL maluliyetin davacı tarafa ödendiğini, dolayısıyla tüm sorumluluklarını yerine getirdiklerini, başkaca bir sorumluluklarının kalmadığını, davacıonın müvekkil şirkete gayri kabili rücu ibra ettiğini, aksi durumda sorumluluklarının kusur oranında ve poliçe limiti ile sınırlı olduğunu, maluliyet için heyet raporu alınması gerektiğini, kaza tarihinden itibaren faizin yasal faiz olmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Karayolları Trafik Kanunu"nun 109/1.maddesi gereğince iki yıllık zamanaşımına tabi olduğu, davacı sigortadan aldığı tazminatı kabul etmediği takdirde iki yıl içerisinde genel mahkemelerde dava açma hakkı bulunduğu buna rağmen ödeme tarihinden itibaren 2 yıl içinde dava açmadığı anlaşılmakla davacının davasının zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan iş göremezlik tazminatı istemine ilişkindir.
KTK"nun 111. maddesi uyarınca tazminat miktarlarına ilişkin olup da yetersiz veya fahiş olduğu açıkça belli olan anlaşmalar veya uzlaşmalar yapıldıkları tarihten itibaren 2 yıl içinde iptal edilebilirler. Yasa’nın bu hükmünden yararlanmak için ibra belgesinin iptalinin açıkça ve ayrıca istenmesine gerek olmayıp, dava sırasında bu husus ileri sürülebileceği gibi, yapıldığı tarihten itibaren 2 yıl içinde hükümlerinin kabul edilmediğine ilişkin bir irade açıklaması da yeterlidir. Yasada belirtilen 2 yıllık süre hak düşürücü süre olup, mahkemece re"sen dikkate alınması gerekir.
Somut olayda; olay nedeniyle davalı tarafından davacıya poliçe hükümleri gereğince 04.06.2009 tarihinde ödeme yapılmış ve taraflar arasında 25.05.2009 tarihli ibraname imzalanmıştır. Eldeki davanın 02.07.2012 tarihinde açılmış olmasına göre, KTK 111. maddede öngörülen 2 yıllık hak düşürücü sürenin geçirildiği anlaşılmaktadır. Ancak ibranamenin üst kısmında davacı tarafça fazlaya ilşkin hakların saklı tutulduğu belirtilmiş olduğu anlaşılmakla kayıtsız şartsız bir ibradan bahsedilemez. Bu durumda 2 yılık hak düşürücü sürenin somut olayda uygulanma olnanağı bulunmamaktadır. Öte yandan eylem için (TCK 89/1) kaza tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesinde öngörülen ceza zamanaşımı süresinin 8 yıl olduğu dikkate alındığında dava tarihi olan 02.07.2012 tarihinde zamanaşımı süresinin dolmadığı da aşikardır. Bu halde Mahkemece davanın esasına girilerek yapılacak araştırma ve inceleme sonucuna göre bir karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 22/12/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.