MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar vekili dava dilekçesinde; davacıların davalılardan kadastro geçmemiş tarla satın aldıklarını, 17/10/1994 tarihli harici satış senedi ile 10.000.000 TL (10TL) ödediklerini, davalıların sonradan taşınmazın tapusunu vermediklerini belirterek, ödenen 10.000.000 TL nin yasal faizi ile tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili cevabında; dava konusu taşınmazın davalılar tarafından davacıya 17/10/1994 tarihinde sattıklarını, kadastro geçtikten sonra ilk malik adına tespit ve tescil yapıldığını beyan etmiş, süresinde zamanaşımı def"inde bulunmuştur.
Mahkemece; kadastro tespitinin taşınmazın önceki maliki dava dışı ... adına yapıldığını ve tapunun ...."a 31/03/2001 tarihinde verildiğini, davalıların 31/03/2001 tarihinde sebepsiz zenginleştiğini belirterek, zamanaşımı süresinin geçtiğinden bahisle davanın reddine karar verilmiş, hükmü davacılar vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen 17/10/1994 tarihli “Köy Satış Senedi” gereğince dava konusu taşınmazın 10.000.000 TL bedel karşılığında davacılara satıldığı, bedelin davalılara ödendiği ve taşınmazın zilyetliğinin aynı tarih itibariyle davacılara teslim edildiği anlaşılmaktadır.
Davada, geçersiz sözleşme gereğince ödenen bedelin sebepsiz zenginleşme kurallarına göre tahsili talep edilmektedir.
TBK"nun 77- 82. (BK."nun 61- 66.) maddeleri gereğince; geçersiz sözleşmeden kaynaklanan davalarda herkes aldığını iade etmekle yükümlüdür.
Dosya kapsamına göre; sözleşmenin düzenlendiği tarihte taşınmazın davacıların tasarrufuna bırakıldığı ve davacılar tarafından kullanıldığı tespit edilmiştir.
Sebepsiz zenginleşme hükümlerine göre alacak talebinde bulunabilmek için davacıların fakirleşmesi gerekir. Davacıların dava konusu taşınmazı kullandıkları sürece fakirleşme durumu olmadığından başka bir deyişle iade ile yükümlü olmadıkları sürece zamanaşımı süresi işlemez.
Zamanaşımı süresinin taşınmazın davacılar tarafından davalılara teslim edildiği tarih itibariyle başlayacağından, davada davacıların taşınmazın zilyetliğinin davalılara devir edildiği tarihin araştırılarak bu tarihten zamanaşımı süresinin başlatılması gerekmektedir.
Bu durumda, mahkemece; davacıların dava konusu taşınmazı teslim ettikleri tarihin araştırılarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.