İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İ... TÜKETİCİ MAHKEMESİ
TARİHİ : 08/04/2014

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı dava dilekçesinde; kendisi adına kayıtlı, ancak oğlunun kullanımında olan ... numaralı telefon hattı ile ilgili olarak, yurt dışında internet kullandığı gerekçesiyle 2.491,23 TL fatura düzenlendiğini, bu hattın 18.12.2012 tarihinde oğlunun yurt dışına çıkıyor olması sebebi ile, davalı kurum müşteri hizmetleri aranarak yurt dışı konuşmalarına açtırıldığını ve iki adet konuşma paketi satın alındığını, ancak kesinlikle hattın yurt dışı internet kullanımına açılması yönünde bir talebinin olmadığını, 20.12.2012 tarihinde farklı bir sebeple müşteri hizmetlerini aradığında bu faturadan haberdar olduğunu ve derhal internet hizmetini iptal ettirdiğini, oğlunun yurt dışında kesinlikle internet kullanmadığını ve davalı kurumun bilgilendirme yükümlülüğünü yerine getirmediğini belirterek, 25.12.2012 tarih ve 2.491,23 TL fatura borcundan sorumlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davacı 27.05.2013 havale tarihli ıslah dilekçesi ile, davalı kurumun kendisine dava açıldıktan sonra bir ihtar göndererek, dava konusu olan ve ödenmeyen fatura bedeli ile birlikte bu faturanın faizini ve hat kapalı olmasına rağmen sonraki aylara ait konuşma bedellerini içerir 3.965,67 TL"lik borcun ödenmesi talebinde bulunduğunu belirtmiş ve dava konusu talebini 3.965,67 TL üzerinden ıslah etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı tarafa ait telefon hattı ile belirtilen dönemlerde yurt dışında internet kullanımı yapıldığını ve davalı kurumun sunduğu hizmetin bedelini ücretlendirdiğini, yurt dışı internet paketi satın alınmamış olmasının, internet kullanımı yapılmadığı anlamına gelmeyeceğini, hattı kullanan kişinin telefonda yer alan tek bir tuş ile data alışverişini engelleyebileceğini, ayrıca kurum kayıtlarına göre internet hizmetinin kapatılma talebinin, davacının iddasının aksine 20.12.2012 tarihinde değil, 24.12.2012 tarihinde müşteri hizmetlerine iletildiğini belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda, "...tüketici ile taahhütlü ve taahhütsüz olarak yaptığı sözleşmelerin, tüketiciye sağlayacağı avantajlar ve tüketici açısından oluşabilecek dezavantajlar hakkında tüketici ile detaylı olarak müzakerede bulunulması ve tüketicinin bu hususlarda aydınlatılması gerektiği, yurt dışı data erişimi ile ilgili olarak tüketici ile müzakerede bulunulduğuna ilişkin herhangi bir bilgi ya da belgenin dosya kapsamında bulunmadığı" gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne ve davacının ...nolu faturanın 2.491,23 TL lik kısmından sorumlu olmadığının tespitine, davacının sözleşmenin feshine kadar tahakkuk eden her bir fatura nedeni ile aylık 73,00 TL sabit ücret ve paket aşımı bedelinden sorumlu olduğu, ... nolu faturaya yönelik işletilen faizler dolayısıyla davacının borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelerden; taraflar arasında 10.03.2011 tarihli abonelik sözleşmesi imzalandığı ve bu sözleşmeye istinaden davacı adına kayıtlı ... numaralı hattın, yurt yurt dışı internet (gprs) kullanımlarını da içerir şekilde 25.12.2012 tarihli 2.491,23 TL bedelli fatura düzenlendiği anlaşılmaktadır.
HMK"nın 266 ve devamı maddeleri uyarınca, çözümü özel ve teknik bilgiyi gerektiren hallerde hakim, bilirkişinin oy ve görüşünün alınmasına karar verir. Bilirkişi raporu kural olarak hâkimi bağlamaz. Hâkim raporu serbestçe takdir eder. HMK’nın 281.maddesinde; tarafların, bilirkişi raporunda eksik gördükleri hususların, bilirkişiye tamamlattırılmasını; belirsizlik gösteren hususlar hakkında ise bilirkişinin açıklama yapmasının sağlanmasını veya yeni bilirkişi atanmasını mahkemeden talep edebilecekleri; mahkemece, bilirkişi raporundaki eksiklik yahut belirsizliğin tamamlanması veya açıklığa kavuşturulmasını sağlamak için, bilirkişiden ek rapor alabileceği; ayrıca gerçeğin ortaya çıkması için mahkemenin, gerekli görürse yeni görevlendireceği bilirkişi aracılığıyla, tekrar inceleme de yaptırabileceği açıklanmıştır.
Bu bağlamda hâkim, bilirkişi raporunu yeterli görmezse, bilirkişiden ek rapor isteyebileceği gibi gerçeğin ortaya çıkması için önceki bilirkişi veya yeniden seçeceği bilirkişi vasıtasıyla yeniden inceleme de yaptırabilir. Bilirkişi raporları arasında çelişki varsa, çelişki giderilmeden karar verilemez.
Somut olayda uyuşmazlığın çözümünün, özel ve teknik bilgiyi gerektirdiği ve bilirkişinin görüşünün alınmasının gerekli olduğu açık olmakla birlikte, yargılama sırasında bilgisine başvurulan "hukukçu" bilirkişinin telefon aboneliğinden kaynaklanan dava konusunda uzman olmadığı ve bu yönüyle bilirkişi olarak dinlenemeyeceği kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca mahkemece, dosyanın içinde Bilişim ve Telekomünikasyon alanında uzman bilirkişinin de bulunduğu bilirkişi heyetine tevdi edilerek, öncelikle davacı tarafça dosyaya sunulduğu belirtilen ancak temyiz incelemesi sırasında dosya içerisinde bulunmadığı anlaşılan, davacı ile davalı kurum müşteri hizmetleri arasında yapılan görüşme kayıtlarını içerir CD"nin çözümü ve dökümü yapılarak, dava konusu uyuşmazlık hakkında taraf vekillerinin iddia ve savunmaları ile bilirkişi raporlarına karşı itirazları da dikkate alınacak şekilde, Yargıtay denetimine elverişli bilirkişi raporu alınarak, hasıl olacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle, alanında uzman olmayan bilirkişiden alınan ve taraf itirazlarını karşılamayan yetersiz bilirkişi raporu hükme esas alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu nedenle hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.