MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı Payı Alacağı

... ile ... aralarındaki katkı payı alacağı davasının reddine dair .... Aile Mahkemesinden verilen 12.10.2010 gün ve 426/1002 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı vekili, vekil edeninin evlilik birliği içerisinde edinilen taşınmaza çalışması karşılığı elde ettiği geliri ve ziynetlerini satmak suretiyle katkıda bulunduğunu acıklayarak 1816 parselde kayıtlı 4. Kat 20 Nolu bağımsız bölüme ilişkin olarak fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak 30.000 TL katkı payı alacağının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan alınarak vekil edenine verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davanın bir yıllık zamanaşımı süresinin geçirilmesinden sonra açıldığını, kaldı ki taşınmazın bedelinin bir bölümünün vekil edenine ait Kozanda bulunan arsasının, bir bölümünün ise yine vekil edeni adına kayıtlı Renault marka aracının satılması ile karşılandığını, kalan kısmı bakımından ise banka kredisi kullanıldığını, davacının katkısının bulunmadığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, TMK.nun 178. maddesi uyarınca; boşanma davasının kesinleştiği tarihten dava tarihine kadar 1 yıllık zamanaşımı süresinin geçtiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar 21.08.1997 tarihinde evlenmiş 10.03.2006 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün 14.11.2006 tarihinde kesinleşmesiyle evlilik birliği son bulmuştur. (TMK.nun 225/2). TMK.nun 179. maddesine göre mal rejiminin tasfiyesinde eşlerin bağlı olduğu rejime ilişkin hükümler uygulanır. Dosya arasında yer alan tapu kaydına göre uyuşmazlık konusu 1816 parselde kayıtlı 1/32 arsa paylı 4. Kat 20 Nolu bağımsız bölüm 03.07.2000 tarihinde davalı eş adına satın alınmıştır.
Taraflar arasında başka bir mal rejimi seçildiği ileri sürülmediğine göre, evlenme tarihinden 4721 sayılı TMK.nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihe kadar mal ayrılığı, bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar TMK.nun 202. maddesine göre yasal edinilmiş mallara katılma rejimine tabidirler. Davacı tarafından katkının yapıldığı ve taşınmazın satın alındığı tarih itibariyle eşler arasında 743 sayılı TKM"nin 170. maddesi uyarınca mal ayrılığı rejimi geçerlidir. Eşler arasındaki mal rejimi TMK.nun 225/2. maddesine göre boşanma davasının açıldığı tarih itibariyle son bulmuştur. Dava konusu taşınmazın edinildiği (2000) tarihe göre eşler arasında 743 sayılı TKM.nun 170. maddesi hükmü uyarınca mal ayrılığı rejimi geçerli olduğundan uyuşmazlık Borçlar Kanununun genel hükümlerine göre çözüme kavuşturulmalıdır. Bu durumda, 01.01.2002 tarihinde yürürlüğe giren 4721 sayılı TMK.nun 178. maddesinde düzenlenen dava zamanaşımına ilişkin düzenleme eldeki davaya uygulanamaz. Bu madde; 4721 sayılı TMK.nun yürürlüğe girdiği 01.01.2002 tarihinden sonra yasal edinilmiş mallara katılma rejiminin geçerli olduğu dönemde edinilmiş mallara katılma alacağına ilişkin olarak açılan davalar hakkında uygulanır.
743 sayılı TKM de; mal ayrılığı rejimi döneminde edinilen mallar için açılan katkı payı alacağı davalarında uygulanacak bir zamanaşımı süresi öngörülmemiştir. Ne var ki; aynı Kanunun 5. maddesinde; "Bu Kanun ve Borçlar Kanununun genel nitelikli hükümleri, uygun düştüğü ölçüde tüm özel hukuk ilişkilerine uygulanır" denilmektedir. Borçlar Kanununun 125. maddesinde ise, "Bu kanunda başka suretle hüküm mevcut olmadığı takdirde her dava on senelik zamanaşımına tabidir" hükmüne yer verilmiştir.
O halde, somut olayda, 743 sayılı TKM.nin genel nitelikli hükümler kenar başlığını taşıyan 5. maddesi yoluyla Borçlar Kanununun 125. maddesinin uygulanması gerekmektedir. Anılan maddede yer alan "her dava" "bütün alacaklar" anlamında kullanılmıştır. Öte yandan Borçlar Kanununun 132/3. bendi uyarınca "nikah (evlilik) devam ettiği sürece eşler arasında alacaklar bakımından zamanaşımı işlemediğinden" zamanaşımının başlangıcı; boşanma kararının kesinleştiği tarih (14.11.2006) olarak kabul edilmelidir. Bu tarihten davanın açıldığı tarihe kadar Borçlar Kanununun 125. maddesinde açıklanan 10 yıllık zamanaşımı süresi geçmemiştir. Öyle ise mahkemece, iddia ve savunma çerçevesinde tüm taraf delillerinin toplanması ve uyuşmazlığın esas bakımından karar verilmesi gerekirken, dava konusu taşınmazın edinildiği tarih itibariyle uyuşmazlığın 01.01.2002 tarihinden önceye ilişkin olduğu gözden kaçırılarak yukarıda yazılı gerekçeyle davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile usul ve yasa hükümlerine uygun bulunmayan hükmün HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair hususların şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve 17,15 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine 19.09.2011 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.