Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/18221 Esas 2022/17579 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi'nin 13/01/2021 tarihli ek kararına yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezaların miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmaması karşısında; temyiz isteminin reddine dair, 13/01/2021 tarihli ve 2019/3717 Esas- 2020/2850 Karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
II- Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek; sanık ...'in temyiz isteminin, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin, sanık ...'in temyiz isteminin üzerine atılı suçu işlemediğine, diğer sanık ...'in aşamalarda alınan çelişkili beyanlarının ve Hasan Akarsu isimli şahsın ikrara yönelik dilekçesinin değerlendirilmesi gerektiğine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
Sanıkların katılanın konutuna saati tespit edilemeyen bir zaman diliminde girerek katılana ait arabanın kontak anahtarını alıp park halindeki arabasını çalmaları şeklindeki eylemlerinin TCK 'nun 142/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, 07.08.2013 olan suç tarihi itibariyle atılı suçun cezasının üst sınırının 7 yıl olduğu gözetilmeksizin sanıklar hakkında teşdit uygulanarak 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, dosyanın yeniden değerlendirilmek üzere İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.