MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki maddi-manevi tazminat alacağı davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, maddi tazminat talebinin kabulüne, manevi tazminat talebinin ise reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı ile aralarında 28/02/2007 başlangıç tarihli 3 yıl süreli kira sözleşmesi bulunduğunu, davalı ve arkadaşlarının 11/03/2010 tarihinde kiralanan iş yerine çilingir marifetiyle girerek haksız işgalde bulunduklarını, davalı hakkında ... 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2011/516 E 2012/987 K sayılı ve 04/10/2012 tarihli ilamı ile mahkumiyet kararı verildiğini, davalının davaya konu kiralanan işyerini haksız olarak işgal ettiği 11/03/2010 tarihinden işyerinin mahkeme kararı ile teslim alındığı tarih olan 23/03/2010 tarihine kadar çalıştırılamadığını, bu olaylar nedeniyle ticari itibarının sarsıldığını, yaşadığı üzüntü ve stres neticesinde manevi zarara uğradığını belirterek, davalının haksız işgali neticesinde uğranılan kazanç kaybı nedeniyle şimdilik 1.000,00 TL maddi tazminat, uğranılan ticari itibar kaybı, yaşanan üzüntü ve stres sebebi ile 10.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, yargılamanın devamı sırasında 08/05/2018 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 2.626,50 TL ye çıkardığını, maddi ve manevi tazminat talepleri açısından olayın gerçekleştiği tarihten itibaren uygulanacak ticari temerrüt faizi talepleri de olduğunu belirtmiştir.
Davalı, kira sözleşmesinin 28/02/2010 tarihinde sona ermesine rağmen davacının süre sonunda kiralanan işyerini tahliye etmediğini, 09/09/2010 tarihine kadar işletmedeki faaliyetine devam ettiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini dilemiştir.
Mahkemece, ayrılmasına karar verilen maddi tazminat ve manevi tazminat taleplerine ilişkin davalar yargılamanın ilerleyen aşamasında yeniden birleştirilmiş ve maddi tazminat talebinin kabulü ile 2.626,52 TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine, manevi tazminat talebinin ise reddine karar verilmiş; Hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere, özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının birleşen manevi tazminat davasına ilişkin sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-) Davacının maddi tazminata faiz uygulanmasına ilişkin talebine gelince,
Kural olarak, muaccel bir borcun borçlusu alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur. Temerrüt ya bir ihtar ile ya da dava açılması suretiyle gerçekleşir. İade talebinde bulunulmadan temerrüt faizi işlemez (BK.m.101/1, TBK.m.117/1). Davanın açılması ile davalı temerrüde düşmüş olmakla talep edilen maddi tazminat miktarına faiz uygulanmasına bir engel bulunmadığı hâlde, Mahkemece faize hükmedilmemiş olması doğru görülmemiştir.
Ancak, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; hükmün, HUMK"nun 438/7, C2 hükmü ve 6100 sayılı HMK 370/2 ek 3/1 maddesi gereğince düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Açıklanan nedenlerle hükmün 1. bendinde yer alan "2.626,52 TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine" ibaresinin çıkarılarak yerine "1.000,00 TL maddi tazminat alacağının dava tarihi olan 30/04/2014 tarihinden itibaren, 1.626,52 TL maddi tazminat alacağının ıslah tarihi olan 08/05/2018 tarihinden itibaren uygulanacak yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine" ifadesinin eklenmek suretiyle düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 10/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.