22. Hukuk Dairesi 2017/20899 E. , 2019/5163 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı ... Kurumunda 1997 yılında işe girdiğini, ara vermeden 2009 yılına kadar çalıştığını, davalı işveren tarafından işyükünün haksız ve iyiniyetten uzak biçinde ağırlaştırıldığını, yıllık izinlerinin tam olarak kullandırılmadığını, bu sebeple iş sözleşmesinin müvekkili tarafından haklı nedenle feshedilidğini ileri sürerek kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanılan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin davacı tarafça daha iyi bir ücretle ve fesih bildirimi işverence kuruma bildirilmeden onbeş gün önce başka bir işyerinde işe girmesi nedeniyle feshedildiği, davacının feshin haklılığını ispat edemediği, bu haliyle kıdem tazminatına hak kazanmadığı; sözleşmenin sona erme tarihi ile dava tarihi arasında beş yıldan fazla bir süre geçtiği, davalının zamanaşımı itirazında bulunduğu, dolayısıyla davacının yıllık izin alacağına da hak kazanmadığı gerekçeleriyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içerisinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının yıllık izin ücreti alacağı olup olmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin, herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada ilişkinin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Sözleşmenin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da, iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
Yıllık izin hakkı anayasal temeli olan bir dinlenme hakkı olup, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında ücrete dönüşmez ve bu haktan vazgeçilemez. İşçinin iş sözleşmesinin devamı süresinde kullanmadığı yıllık izinlere ait ücreti istemesi mümkün değildir. Bu nedenle, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında izin hakkının bulunduğunun tespitini istemesinde hukuki menfaati vardır.
Somut olayda, taraflar arasındaki iş sözleşmesi 2008 yılında sona ermiş olup, işbu dava 12.02.2015 tarihinde açılmıştır. Mahkemece, yıllık izin ücreti alacağının zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle ilgili talebin reddine karar verilmiş ise de; davalı vekilinin cevap dilekçesinde yalnızca kıdem tazminatı alacağı bakımından zamanaşımı itirazında bulunduğu anlaşılmaktadır. Davalı, yıllık izin ücreti alacağı bakımından zamanaşımı itirazında bulunmadığından, yıllık izin ücreti alacağının bu sebeple reddi hatalıdır. Ancak davacının, işyerinde çalıştığı hizmet süresince hiç yıllık izin kullanmadığı iddiası da hayatın olağan akışına aykırıdır. Mahkemece davanın aydınlatılması ödevi çerçevesinde davacının bu konudaki beyanları alınarak sonucuna göre yıllık ücretli izin alacağı hesaplanması gerekirken, belirtilen hususlar yerine getirilmeden yanılgılı gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.